Categorieën

Service

Zomerterras: geen grote publiekstrekkers, wel de sterren van morgen

Zomerterras: geen grote publiekstrekkers, wel de sterren van morgen
Uit

Zomerterras: geen grote publiekstrekkers, wel de sterren van morgen

  • Redactie
  • 25-08-2019
  • Uit
Zomerterras: geen grote publiekstrekkers, wel de sterren van morgen

Fotografie: Herman van Nieuwenhuizen en Richard Sloot

VLAARDINGEN – Na Roxeanne Hazes vorige week en De Likt gisteren waren er vandaag geen grote publiekstrekkers op het Zomerterras. Nou is elke echt grote ster ooit klein en meestal onbekend begonnen, dus misschien zagen we vanavond wel sterren van morgen.

De ‘boel’ werd opgewarmd door The Legendary Orchestra of Love, en dat was meer dan aardig. Het hele orkest bestond weliswaar maar uit drie man, en dat is dan meteen de eerste grap, maar of het legendarisch gaat worden? Wie ze gemist heeft vanavond kan ze op het Uit Terras op 1 september (ook op het Zomerterras) nog een keer zien en horen en daarna op 20 september in KOFA in de Zomerstraat.

Na twee keer dit trio was er twee keer een set van Magic Moon en we hebben het al vaker meegemaakt met bands in deze editie van het Zomerterras, maar wat beheersen veel bandleden hun instrument toch goed. Bij Magic Moon leek Robbie Krieger op gitaar te spelen en Jon Lord op toetsen, maar het waren toch echt vier ‘gasten’ uit Den Haag die schitterend stonden te musiceren, in mineur.

Dat slechts vier mannen een hoop volume kunnen hebben bewezen daarna de Rumbaristas, die aangekondigd waren als ‘mestizo new style’, maar ook gewoon geworteld zijn in de meer traditionele rumba klanken. Niet echt in een hokje te stoppen en een feestje was het zeker.

Winnaar van de avond, wat ons betreft, was de act op het kleine podium om 21:30 uur. De Surinaamse zangeres Samora die begeleid werd door een topband. Samora liet zien en horen van veel markten thuis te zijn, met onder meer soul en funk. De eerste nummers waren echter vooral reggae zoals Bob Marley die bracht toen hij nog ‘gewoon’  lid van The Wailers was en zijn naam niet apart op de platenhoezen stond. Samora greep je bij de strot en liet je nauwelijks meer los om op adem te komen en het publiek danste massaal mee.

De slotact was het Broken Brass Ensemble. Koperblazers en percussie zoals we die wel vaker gehoord hebben, maar dan met nog wat extra stuwkracht. Een show die mooi in elkaar gezet was, maar we hebben ze , ook op het Zomerterras, weleens net iets beter gezien in de categorie koperblazers; af en toe leek het toch een ‘trucje’, een routine. Voor wie het allemaal moest missen hebben we in ieder geval de foto’s nog!