Kunst: risicoloze versiering of taboe doorbreker?
- Redactie
- 25-03-2019
- Uit
De kunst ziet zichzelf, sinds Dada (1916), als doorbreker van taboes. Kunst moet wakker schudden, de mensen een geweten schoppen, grenzen verleggen, ontregelen, ook de schoonheid van het lelijke bezingen, het duistere een vorm geven - zoals Charles Baudelaire in 1857 al introduceerde met ‘Les fleurs du mal’. Kunst die dient als onschuldige risicoloze versiering heeft daarmee afgedaan, kunst dient om ons een spiegel voor te houden.
Heeft kunst een externe, maatschappelijke, of zelfs morele taak? Of gaat het bij kunst om ‘l’art pour l’art’, en moet ze zich niet met de maatschappij bemoeien en gewoon mooie dingen maken? -Als het overschrijden van grenzen één van zijn kerntaken is, is dan het bestrijden van a- of immorele uitingen niet aan de orde?
Vragen, vragen, zoveel vragen én mogelijke antwoorden. We zien u graag in de zaal, we horen graag uw mening in de discussie.