Floyd Flowers: Magie in de Kroepoekfabriek!

VLAARDINGEN – Uiteindelijk viel op zaterdagavond 9 december alles op zijn plek: na maanden van repeteren gaven de bandleden van het Floyd Flower Project in de Kroepoekfabriek een onvergetelijk concert waarbij nummers uit het rijke oeuvre van Pink Floyd voorbijkwamen.

De zaal was ‘stijf uitverkocht’ en de verwachtingen van het publiek werden volledig waargemaakt, op sommige momenten zelfs meer dan overtroffen. De band startte rond kwart over negen met “Another Brick in the Wall”, waarbij voor de gelegenheid de vier vocalisten werden bijgestaan in het refrein door negen kinderen van Villa Voice onder leiding van Roosje Slooter; het “we don’t need no education..”  kwam vlekkeloos uit de jonge keeltjes die ‘spatzuiver’ de muziek zongen die zij hooguit bij hun grootouders of ouders hadden kunnen horen.

Met dit begin had het Floyd Flower Project het publiek direct ‘bij de strot gegrepen’ om pas laat op de avond, na de derde toegift, weer los te laten. Bekende klassiekers kwamen voorbij en ook de bij het grote publiek mogelijk iets minder bekende: Echoes, One of these Days, Mother, Time, Money…alles met een intensiteit en een waarachtigheid die je de ervaring gaf dat je bij de ‘echte helden’ van de Pink Floyd stond. Een reis in de tijd en een feest van herkenning was het.

Gitaristen Maarten Gottmers, Omar Niamut en Andrew Denker speelden hun solo’s en hun begeleidende partijen op een manier waarbij David Gilmour, als hij aanwezig zou zijn, slechts goedkeurend kon knikken. Marco Vogler en Bo Singerling legden met respectievelijk basgitaar en drums een stevige basis waarop de rest van de band kon groeien en schitteren. Tijdens de vele hoogtepunten van die twee was het nummer “One of these Days” misschien wel de muzikale Mount Everest die tijdens het concert bereikt werd door bas en drums. Toetsenisten Jan de Bloeme en Pim Gout weefden de begeleidende en onmisbare melodieën rond de nummers, waarbij Pim eenmaal werd afgelost door Jan’s dochter Marjolein; voor vader en dochter, én het publiek, een onvergetelijk moment. De scheurende saxofoonsolo’s kwamen voor rekening van Evelien Vogler, die begreep wat een Floyd nummer nodig heeft om het ‘af te maken’.

En dan de zang: die namen Richard Huigen, Bert Vink, Mynko van der Graaf en Evelien Leijtens voor hun rekening, waarbij het nergens een competitie werd maar iedereen zich in dienst stelde van de muziek, elkaar en de avond. De solo’s en ook de meerstemmige stukken waren afwisselend hartverscheurend, gevoelig, indringend en recht doend aan elk Floyd nummer dat op de bühne gebracht werd. Misschien was wel het mooiste van de avond de solo van Evelien Leijtens bij “The Great gig in the Sky” van het album “Dark side of the Moon”. Roger Waters loopt in ieder geval geen risico als hij Evelien gaat inhuren voor dat nummer bij een eventuele tour.

Tenslotte waren er het licht en geluid: geen lichttechnici met ADHD die het liefst wilden dat je niets van de band zag maar een uitgebalanceerde lasershow en geprojecteerde beelden die illustratief waren voor de nummers en werkelijk iets toevoegden. De geluidstechnici werkten op de pieken van hun kunnen en derhalve geen rondzingende microfoons of slechte verstaan/hoorbaarheid van zangers en spelers of een overdaad aan bas. Met dank aan Allround & Creative mensen Jack van Galen en Paulino en Gijs en Trudy van GET Digital media.

Kortom, een avond om af te vinken van je muzikale ‘bucketlist’. Helaas was het ‘one night only’….of misschien…is er hoop dat dit een klein vervolg gaat krijgen. Het zou ‘zonde’ zijn als dat niet zo was. Binnenkort meer ?

Voor wie er niet bij kon zijn hebben we gelukkig de prachtige foto's van Hans Anderson nog. Wie meer van deze lichtkunstenaar wil weten moet even kijken op zijn website www.andersonphotography.info