Een levens veranderende transfer

VLAARDINGEN - Het is een bekend fenomeen in de voetbalwereld, de transferperiode of - zoals de gerenommeerde voetbalsites het tegenwoordig noemen -  de transfer-window. Ook op amateurniveau verschijnen al ver voor het einde van het seizoen de eerste transfergeruchten in de diverse media. Iedere speler met zijn eigen beweegreden(en), motivatie of ambitie om zijn voetbalgeluk bij een andere club elders in de regio te gaan beproeven. 

CWO is in dit opzicht geen uitzondering. Ondanks dat de selectie van vorig seizoen vrijwel intact bleef, mocht de trainingsstaf, onder leiding van Francisco Roque da Silva , een hoop nieuwe gezichten begroeten gedurende de voorbereiding. Eén van deze nieuwe spelers had vier maanden geleden nog nooit van CWO gehoord en had heel andere dingen aan zijn hoofd dan het veroveren van een basisplaats bij een nieuwe club. Hij verliet huis en haard en ontvluchtte het door oorlog verscheurde Syrië. Zijn naam: Khaled Srour, voormalig jeugdinternational van Syrië. 

Khaled, kan je iets over jezelf vertellen?

Ik ben Khaled Srour geboren op 22 augustus 1993 in Lattakia in Syrië. Lattakia is een kustplaats in Syrië dat te vergelijken is met Den Haag in Nederland. Het is daar momenteel relatief veilig. Mijn ouders en twee zussen, waarvan de oudste pas geleden is getrouwd, wonen daar nog steeds.
 

Wat heeft je doen besluiten om je land te ontvluchten en je familie en vrienden achter te laten?

Ik had besloten om mijn eigen dromen te proberen te verwezenlijken en ik wilde een beter leven voor mezelf opbouwen hier in Europa. Mijn ouders waren het er in eerste instantie niet mee eens maar wilden mij die kans ook niet onthouden. Ik heb nog dagelijks contact met mijn ouders en ze zijn blij en gelukkig dat ik nu, na maanden van omzwervingen door Europa en Nederland, mijn eigen stek heb gevonden in Vlaardingen.
 

Kun je iets meer vertellen over je omzwervingen door Europa en Nederland?

Voor ik in Nederland arriveerde, heb ik eerst in vluchtelingenkampen gezeten in Libië, Turkije en Griekenland. Ik ben ongeveer elf maanden geleden in Nederland gearriveerd in Venlo. Vervolgens heb ik nog in asielzoekerscentra in Ter Apel, Assen en in Weert gezeten. In het AZC in Weert was ik aanvoerder van het voetbalelftal, dat daar was opgericht en speelde ik ook bij R.K. Weerter Sportvereniging Wilhelmina '08 in het eerste elftal.
 

Hoe ben je vervolgens in contact gekomen met CWO?

Ik ben ongeveer 4 maanden geleden in Vlaardingen terecht gekomen en heb mijn contactpersoon bij Vluchtelingenwerk Zuidwest Nederland eigenlijk direct gevraagd of er een voetbalclub in Vlaardingen was en of ze me daarmee in contact kon brengen. Zij heeft vervolgens een gesprek met CWO geregeld en ik kreeg direct het gevoel dat ik welkom was. Ik mocht me ook al snel melden voor een proeftraining.
 

Hoe heb je je eerste maanden in Vlaardingen en dus ook bij CWO ervaren?

Ik heb een verblijfsvergunning ontvangen voor vijf jaar en ik woon momenteel zelfstandig. Het is erg lastig want ik moet nog een hoop dingen geregeld zien te krijgen en de communicatie is, en blijft vooralsnog, een struikelblok. Ik heb me  ingeschreven voor een taalcursus en ik hoop dat ik daar snel mee kan starten. Wat CWO betreft, heb ik alleen maar positieve ervaringen. De mensen op de club zijn vanaf het begin erg behulpzaam, geïnteresseerd en aardig voor me. Ook de spelers hebben me enorm goed ontvangen en betrekken met overal bij. Ik speel momenteel mijn wedstrijden in het tweede elftal en heb het daar enorm naar mijn zin, maar ik heb natuurlijk de gezonde ambitie om op den duur de (over-)stap te maken naar het eerste elftal.
 

Tot slot, hoe zie jij de toekomst voor jezelf? Ben je van plan op den duur weer terug te keren naar je geboorteland?

Ik heb een moeilijke en zware beslissing genomen en heb destijds dus besloten mijn leven in Syrie achter me te laten om elders een betere toekomst op te bouwen. Ik ben nu in Nederland beland en zou me hier graag pertinent willen vestigen. Ik wil allereerst, zoals gezegd, zo spoedig mogelijk beginnen met mijn cursus Nederlands. Daaropvolgend zou ik met een sport gerelateerde studie willen starten. Sport, en dan met name voetbal, is mijn lust en mijn leven. Natuurlijk hoop ik op de lange termijn ook een leuke vrouw te ontmoeten met wie ik hier in Nederland een toekomst op kan bouwen en een gezin hoop te kunnen stichten, maar dat is iets voor later. Een definitieve terugkeer naar Syrië zou voor mij betekenen dat mijn dromen helaas niet zijn uitgekomen.