Kersvers raadslid wil lijsttrekker worden

VLAARDINGEN – Koen Kegel zit nog maar net in de gemeenteraad voor D66, maar ‘groen’ is hij niet meer. Als fractie-assistent heeft hij drie jaar lang bergen werk verzet, moties en amendementen helpen voorbereiden en zich ingelezen op de dossiers die tijdens de raadsvergaderingen voorbij kwamen. Ambities heeft hij wel en in gesprek met Vlaardingen24 is hij daar ook duidelijk en direct over. Koen Kegel wil als lijstrekker de gemeenteraadsverkiezingen ingaan met zijn partij. Hij zal het daarbij mogelijk moeten opnemen tegen oudere ‘coryfeeën’ als de huidige wethouder Bert van Nieuwenhuizen of Peter Calje.

,,Ik ben nu nog bezig met het verzamelen van voldoende steunverklaringen’’, aldus Kegel. ,,Ik ben zeker niet bang de strijd aan te gaan, integendeel, ik ga er voor. Inmiddels heb ik ook al redelijk wat ervaring, dus ik laat me niet ontmoedigen als iemand me zou adviseren om eerst nog maar eens een raadsperiode af te wachten en te groeien’’. Kegel zal op zijn weg naar de raadsverkiezingen in 2018 te maken krijgen met het populisme van enkele andere partijen, misschien ook wel met een plaatselijke afdeling van Geert Wilders’ PVV. Hoe kijkt hij daar tegenaan? ,,Populisme is geen vies woord’’, vervolgt hij. ,,Het betekent voor mij dat je luistert naar wat er leeft onder de inwoners, in dit geval van Vlaardingen. Je moet echter je afwegingen bij besluiten als raadslid niet alléén maken op basis van populisme of ‘onderbuikgevoelens’. Het is te makkelijk voor partijen als ONS Vlaardingen om daarop in te spelen met voorstellen waarvan ze zelf ook wel weten dat ze onuitvoerbaar zijn of juridisch onmogelijk. Van dat soort campagnetactieken houd ik me verre. Ik wil goed uitgewerkte voorstellen en argumenten zetten tegenover makkelijke ‘oneliners’. ,,Ik snap trouwens best dat er wantrouwen is naar de politiek. Sommige partijen hebben daarbij meer last gehad van ‘de wet van de grote getallen’; hoe meer bestuurders je hebt of hoe groter de partij, des te meer risico is er dat het fout gaat dan wanneer die bestuursverantwoordelijkheid kleiner is.

,,Luisteren naar wat er speelt is belangrijk, maar nog belangrijker is inwoners meer zeggenschap laten hebben over hun directe omgeving. Ik zit tegenwoordig maandelijks bij een aantal Leefbaarheidsplatforms, die overigens nog matig bezocht worden door inwoners van Vlaardingen. Wat daar besproken wordt is vaak nog abstract. Het moet niet gaan over het grote geheel maar meer over die boom in die je weg wilt hebben of het creëren van een aantal extra parkeerplaatsen in je buurt. Als lokale overheid heb je met de decentralisaties al aardig wat op je dak gekregen, waarom draag je dan niet wat zaken over aan de inwoners van Vlaardingen, in hun eigen buurt. Ik zou zeggen: Probeer het nou eens ! Wees vooraf niet bang dat het fout gaat, en laat het maar een keer fout gaan. De instelling van ambtenaren moet zijn dat ze er zijn om de stad mooier en beter te maken. Ik vind dat het al beter gaat, maar het mag ook wel wat sneller! Als raad moet je vaststellen hoe groot de speelruimte is die je geeft in de stad. Er moet voor onze inwoners meer zeggenschap komen. Ik noem het buurtdemocratie’’.

Binnen de raad wil ik overigens vooral zoeken naar verbinding. Geen ‘cordon sanitaire’ waarbij partijen uitgesloten worden. Ik stap in principe iedere fractiekamer binnen en heb dat ook al gedaan bij voorstellen die ik in een raadsvergadering inbracht. Er wordt ook vaker samengewerkt zie ik. De stemverhouding van drie jaar geleden, waarbij het 18 stemmen van de coalitie tegenover 17 stemmen van de oppositie was, die is er nagenoeg niet meer’’.

Koen Kegel heeft al enkele raadsvoorstellen gedaan met betrekking tot duurzaamheid. Hoe duurzaam is hij zelf? ,,Ik doe nu mee met de actie 100 dagen, 100 huishoudens, 100% afvalvrij’’, vervolgt hij. ,,Dat is verschrikkelijk moeilijk en ik merk hoeveel afval je normaal gesproken produceert. Thuis heb ik allerlei tassen staan waarin ik afval sorteer wat gerecycled wordt. Je moet wel voortdurend stilstaan bij wat je koopt en wat niet; wat levert dan zo min mogelijk afval op, is de vraag’’.

We vragen Koen tenslotte even door op de kleding die hij draagt. Komt die uit de lage lonen landen waar de sociale omstandigheden slecht zijn en nauwelijks met het milieu rekening wordt gehouden? Zijn jas blijkt uit Zuid-Korea te komen, dus dat is geen minpunt, tenzij je de milieuvervuiling meerekent vanwege het verre transport. ,,Ik let wel degelijk op wat ik koop, ook qua kleding. Voor mij geen goedkope spullen uit discountwinkels. Ik koop kleding die weliswaar wat duurder is maar onder betere arbeidsomstandigheden is gemaakt en ook langer meegaat. Daardoor schaf ik nauwelijks wat nieuws aan en dat lijkt me zeker ook duurzaam’’, besluit hij.