'Leerlingen moet je een compliment geven in deze tijd!'

VLAARDINGEN - De scholen mogen weer gedeeltelijk open vanaf 1 maart. Hoe gaan zij dat doen? We vragen het aan Harry Chambone, directeur van het Lentiz | Groen van Prinstererlyceum.

,,Het wordt een puzzel, elke leerling minimaal een dag naar school met inachtneming van de 1,5 meterregel'', aldus Harry Chambone. ,,Komende week gaan we de puzzel leggen eventueel met behulp van lessen op locatie. We hebben een aantal instellingen gevraagd met ons mee te denken en daar wordt heel positief op gereageerd. We hebben de ouders geïnformeerd dat we de week van 1 maart gebruiken om het plan voor de periode van 8 maart tot en met 23 april te ontwerpen. In de week na de voorjaarsvakantie proberen we in ieder geval een mentor/coach moment op school te organiseren voor elke leerling. Bijpraten, kijken hoe het met iedereen is en waar behoefte aan is''.


Hoe is het met de achterstanden?

Chambone: ,,Achterstanden, hoe vaak hebben we het woord niet voorbij zien komen de afgelopen weken, achterstanden? Intussen horen we gelukkig ook steeds vaker een tegengeluid, hoezo achterstand, en waarop hebben we dan een achterstand? Is dit niet het moment om af te wijken van het doel dat we al jaren nastreven, het gemiddelde. Daar doen we heel veel leerlingen mee tekort. Deze tijd zorgt voor bezinning. Zeker als het woord achterstanden veelvuldig gaat vallen. Want er zijn ook voldoende leerlingen die floreren bij de werkvorm die we nu noodgedwongen kiezen, individueel, op afstand. Heerlijk, niemand die afleidt, geen rumoer, instructie en daarna zelf aan het werk''. 

,,Daarnaast is het steeds benoemen van een achterstand straks een soort selffulfilling prophecy. Als het zo vaak tegen je gezegd wordt dan ga je er als leerling wel in geloven dat je een achterstand hebt. Is er juist in deze tijd niet heel veel geleerd? Misschien minder cognitief, maar dan veel meer over veerkracht, uithoudingsvermogen, geduld, contact, samenwerken, solidariteit, ook geen onbelangrijke thema’s en vaardigheden in het leven. Alleen staan die niet genoteerd op een cijferlijst en op het diploma. Hoe mooi zou het zijn als we die kwaliteiten ook benoemen bij de leerlingen? Doen we onze leerlingen niet enorm tekort als we ze benaderen op deze manier? Hoge percentages zittenblijven voorspellen, grote groepen die zouden gaan zakken of af zouden haken bij het vervolgonderwijs. Moeten we onze leerlingen niet juist prijzen vanwege het feit dat zij in moeilijke omstandigheden hun leven vormgeven, inclusief schoolwerk. En ik hoor het gelukkig terug in school, bewondering voor de leerlingen die het in deze tijd op kunnen brengen om goed te scoren, hun werk in orde te hebben, om zorg te hebben voor anderen, om plezier te houden in hetgeen ze aan het doen zijn. Het zal je maar gebeuren als je 12-18/19 jaar bent en er wordt ruim een jaar van je, zo voor de hand liggende, vrijheid gekaapt. We weten niet beter, in dat kader is dit ook een mooie les. Niets is vanzelfsprekend, dat realiseren we ons nu terdege. De vraag is of dat besef blijft als de wereld er straks weer wat normaler uit gaat zien''. 

,,Wat ons al langer bezighoudt is de vraag of we met ons onderwijs niet steeds meer de kant op moeten van de persoonlijke benadering en minder de kant van het gemiddelde. Meer de kant op van kennisconstructie en minder van kennisoverdracht, met veel aandacht voor burgerschapsvorming. De vraag die daar meteen op volgt is natuurlijk: hoe gaan we dat vormgeven? Over die vraag zijn we volop aan het nadenken deze periode.''
 

Binnenkort start de inschrijving voor het nieuwe schooljaar, hoe hebben jullie de groep 8 leerling kunnen bereiken? 

,,Ook dat was een uitdaging natuurlijk, geen open huis, geen voorlichtingsavonden, geen bezoek aan de basisscholen, dus we moesten andere dingen verzinnen. En dan vind ik het bewonderenswaardig wat er allemaal bedacht wordt, niet alleen door ons overigens, maar door de hele onderwijswereld. Wij hebben online voorlichtingsavonden georganiseerd een digitaal open huis met een virtuele rondleiding en afgelopen week hebben we nog leerlingen en ouders persoonlijk digitaal rondgeleid met selfiestick en mobiel, we hebben echt nieuwe werelden ontdekt. Vanaf maandag 1 maart kunnen de leerlingen via onze site inschrijven. Het is elk jaar spannend, dit jaar zo mogelijk nog spannender.''
 

Hoe houden jullie de moed erin?  

,,Dat lukt over het algemeen goed, door ons vooral ook te richten op de mooie dingen, de leuke dingen. We hebben bijvoorbeeld met elkaar een filmpje gemaakt om onze leerlingen een hart onder de riem te steken, we organiseren extra lessen voor onze examenkandidaten, die er na twee toetsweken overigens beter voorstaan dan vorig jaar rond deze tijd, we genieten van het succes van onze kerstfilm, in het vervolg daarop gaan we nu ook de jaarlijkse MuToDa voorstelling filmen en dat levert ook veel positieve energie op. Ik zie dat ook op kleinere schaal gebeuren tussen mentor en klas, even dat extra belletje, een klein cadeautje, een kaartje, het zijn de kleine dingen die net dat extraatje geven. Ik vind het prachtig om te zien.'' 


Dat klinkt bijna alsof we het zo moeten houden?

,,Nee, natuurlijk gaat er niets boven een draaiende school met alle leerlingen binnenboord. Maar deze periode heeft wel een beroep gedaan op onze creativiteit en we hebben met elkaar dingen voor elkaar gekregen die we niet voor mogelijk hebben gehouden. En dat geldt voor leerlingen, het geldt ook voor onze collega’s. Dat is de grote winst van deze tijd.''