Gefeliciteerd! Sofie is geslaagd voor het VWO op het Lyceum VOS!

VLAARDINGEN – Er waren geen centrale examens dit jaar op de middelbare scholen vanwege de coronacrisis. Wie in het laatste jaar zat verdiende dit jaar het diploma op basis van de resultaten van de schoolexamens. En dat was soms nog wel even ‘peentjes zweten’ voordat het verlossende telefoontje kwam van school. Voor Sofie Visser was dat wel een heel bijzonder moment gisteren, want het zag er eerst niet naar uit dat ze haar schoolexamens kon doen.

,,Zo’n anderhalf jaar geleden kreeg ik een ontsteking aan mijn darmen en dat werd gastroparese’’, vertelt Sofie. Dat is een maagstoornis waarbij het voedsel vertraagd wordt verteerd. De spieren van en rond de maag werken niet goed''. Het leverde veel klachten op bij Sofie, ze viel er twintig kilo bij af, moest met een neussonde leren leven waarmee ze vloeibare voeding krijgt en nog veel meer. ,,Eigenlijk was ik niet goed in staat om al die examens te doen, ik had de laatste anderhalf jaar al veel gemist door ziekenhuisopnames, al met al een half jaar aan school en daar adviseerden ze om maar ‘te blijven zitten’. Ik zou eerst gespreid examens gaan doen, waarbij een deel pas in het volgende schooljaar. Maar bijna 6 jaar lang was ik niet één keer blijven zitten en dat wilde ik nu niet laten gebeuren. Op het laatst dit schooljaar moest ik uiteindelijk 11 toetsen doen en haalde al met al in 8 vakken mijn eindexamens. Ik had echt een houding van: ik heb nu de kans dus ik ga er nu gewoon keihard voor strijden’’, zo vervolgt Sofie. 

En nu vakantie en uitrusten? Sofie: ,,Het liefst door, maar ik ga nu eerst een tussenjaar nemen. Noodzakelijk, want ik moet nu echt revalideren. Ik probeer wel een baantje te krijgen in het ziekenhuis. Daar werkt mijn moeder ook, en het lijkt me wel wat om er vast te starten met helpen bij bijvoorbeeld de maaltijden rondbrengen. Uiteindelijk wil ik er terechtkomen in de opleiding Geneeskunde. Mijn doel is om dan de specialisatie voor Maag, Darm en Lever arts te volgen. Dat is ingegeven door wat ik zelf mankeer, mijn eigen chronische ziekte, maar mijn broertje en mijn moeder hebben op hun beurt een afwijkend gen waardoor ook zij chronische klachten hebben’’.

Wil Sofie dan arts worden omdat ze zelf weet wat het is om ziek te zijn en daardoor beter patiënten te kunnen behandelen? ,,Wat die specialisatie betreft dus wel, maar arts wilde ik al worden vanaf dat ik zelf vijf jaar was. Mijn opa was ernstig hartpatiënt en lag destijds vele in het ziekenhuis. Ik ging vaak mee met mijn moeder op bezoek bij opa, en daar heb ik het me voorgenomen om arts te worden’’. Sofie zou liefst al willen starten na het ingeloot te zijn, in het najaar. Dat wordt dus een jaartje later, maar ze heeft al haar zinnen erop gezet. De vastberaden blik in haar ogen en kijkend naar de weg die ze al heeft afgelegd denken wij dat dat gaat lukken.