Wie wil er nu in Vlaardingen wonen?

VLAARDINGEN - In dit voor Vlaardingen historische jaar waarin we de Slag bij Vlaardingen van het jaar 1018 herdenken, brengt Vlaardingen24 iedere dag een verhaal uit het Vlaardingse verleden. We doen dat aan de hand van een oud krantenbericht. Vandaag 1 april 1927: Wie wil er nu in Vlaardingen wonen?

In 1927 deed Rotterdam een poging om alle omliggende gemeenten te annexeren. Ook Vlaardingen staat op het Rotterdamse menu en dat leidt in de haringstad tot stevige verdeeldheid. Vooral de christelijken zijn tegen; zij vrezen het verlies van het christelijk karakter van het vissersdorp. Voorstanders waren er ook, zoals de voorzitter van de vrijzinnig democratische bond, J.O. Bekker. Er zijn volgens hem maar weinig mensen die voor hun plezier in Vlaardingen wonen, je kunt het dus net zo goed opheffen... In de ledenvergadering der afdeeling Vlaardingen van den Vrijz. Dem. Bond heeft de voorzitter, de heer J. O. Bekker, een inleiding gehouden over annexatie van Vlaardingen door Rotterdam. 

Er zijn in de pers eenige tijd geleden een paar artikelen verschenen, die voor den heer Boeker aanleiding zijn geweest om de annexatie-idee voor Vlaardingen eens nader te bekijken. Hij denkt daarbij aan de slechte financieele positie van Vlaardingen en Maassluis en de gemeenschappelijke belangen, die deze gemeenten met Rotterdam hebben bij de groote welvaartsbron, den waterweg naar zee. 

Zien we naar de havenuitbreidingen die in uitvoering zijn (driehavencomplex beoosten Schiedam), lezen we van den wenschelijkheid om te Hoek van Holland een haven te graven ter opneming van loodsvaartuigen, baggermaltriaal en sleepbooten, en om tevens als aanloophaven te dienen voor de schepen, die hun kolenprovisie wenschen aan te vullen, letten we op de aanwezigheid van een Poortershaven bewesten Maassluis, een Vulcaanhavon te Vlaardingen, eon Koningin Wilhelminahaven te Schiedam, nog daargelaten de pas ontstane bunkerstations aan de Vondelingenplaat, dan moeten we toch erkennen, aldus spreker, dat, al hebben Vlaa-dingen en Maassluis hun specifieke visschersnijverheid, deze in de naaste toekomst ondergeschikt zal worden aan de zich ontwikkelende welvaartsbronnen, die in verband staan met den wereldhandel en de groote scheepvaart. 

Zoolang de belastingheffing te Vlaardingen hooger zal zijn dan die te Rotterdam, zullen nieuwe industrieën huiverig zijn zich in eerstgenoemde gemeente te vestigen. De achteruitgang van de visscherij heeft sterken invloed op de waarde van de langs de rivier te Vlaardingen gebouwde pakhuizen en van de onbebouwde terreinen. De zware lasten in de autonome gemeente zijn een belemmering om die gebouwen en terreinen een andere bestemming te doen geven. De kans daarop zal stijgen indien Rotterdam haar grenzen langs den heelen Waterweg zal kunnen uitbreiden.

De afhankelijkheid van de Vlaardingsche burgerij van Rotterdam kan nu reeds als vaststaand worden aangemerkt en alleen reeds hel feit, dat de drinkwater- en electriciteitsverbruikers duurder moeten betalen dan de Rotterdamsche burgers, is voldoende om de autonomie eener gemeente die afhankelijk is van een groote, den omtrek domineerende wereldstad, als een problematischen zegen te beschouwen. 

Trouwens, de opvoering van de inkomsten, die eigen bedrijven in de gemeentekas doen vloeien in plaatsen als Vlaardingen, waar uit de belastingen niet meer kan worden gehaald uit angst, dat de meest te waardeeren belastingplichtigen zich elders zullen vestigen, is evenmin aangenaam voor de burgerij. De opheffing van Vlaardingen als zelfstandige gemeente en aansluiting bij een groote stad zou waarschijnlijk een goedkoopere productie waarborgen van water, gas en electriciteit.  Zoowel deze te hooge tarieven als de te hooge belastingen vormen een groote belemmering voor de vestiging van nieuwe industrieën. 

Vlaardingen mist nu eenmaal het aantrekkelijke van vele kleine gemeenten elders. Weinigen wonen er louter voor hun pleizier, althans niemand, die er niet geboren en getogen en door familiebanden gebonden is. De meesten zijn tot het wonen in Vlaardingen verplicht uit hoofde van hun werkkring; rekening moet worden gehouden met hun verplaatsbaarbeid. 

Vervolgens stond spreker stil bij het verkeersvraagstuk. Hij stelde de vraag, of na annexatie door Rotterdam niet de mogelijkheid bestaat, over de eilanden IJsselmonde en Hoekschewaard met een tweede overzetveer over het Hollandsch Diep bij Willemstad een kortere verbinding Holland-België te verkrijgen. 

Hierop volgde een levendige, van instemming der aanwezigon getuigende discussie.