Categorieën

Service

VIDV: De zomer is voorbij

VIDV: De zomer is voorbij
Nieuws

VIDV: De zomer is voorbij

  • Marijke Bozzano
  • 18-09-2016
  • Nieuws
VIDV: De zomer is voorbij
VLAARDINGEN - Iedere zondag op Vlaardingen24: Vlaardingers in den Vreemde! Vlaardingers die de Haringstad achter zich hebben gelaten om elders in de wereld hun geluk te zoeken, geven bij toerbeurt een kijkje in de keuken van hun leven 'in den vreemde'. Maak kennis met Cora Vlug (Verenigde Staten), Geert van Mil (Canada), Wilma Hollander (Griekenland) en vandaag Marijke Bozzano vanuit Italië.

Wij wonen in de heuvels  van Imperia, aan de ene kant zien we in de verte de zee en de andere kant de kleine Alpen. Ik kan moeilijk zeggen waar ik het meest van hou: de kust geeft me het oneindige uitzicht maar de bergen de rust . Vandaar dat ik me gelukkig prijs om er tussenin te wonen, om zo te genieten van alle twee.

Het is een warme zomer geweest en het heeft maanden niet geregend. De olijfbomen houden hun plaatjes dicht om zo de zon af te weren en de grond is kurkdroog! En zoals haast ieder jaar zijn er bosbranden, door de ligging van ons huis goed te zien maar ook heel  beangstigend. De helikopters en blusvliegtuigjes zien we overvliegen, en als de ene brand is geblust zie je aan de andere kant er weer een ontstaan ! Men zegt hier dat het de jagers zijn die zo de wilde zwijnen naar een plek sturen, om het voor hen makkelijker te maken als de jacht volgende maand word geopend. Een ander zeg dat het de herders zijn. Voor mij zijn het pyromanen, mensen die totaal geen respect hebben voor de natuur.

In deze zelfde periode is er aan de haven een zeilevenement dat 4 dagen duurt:   Regata Delle Vele d’Epoca. De eerste dag gaan we kijken want het is altijd een prachtig gezicht al die zeilboten. Alleen deze dag is het toch anders want de zeilboten blijven aan een kant van de kust, omdat aan de andere kant de Canadair  Blusvliegtuigjes vliegen om water uit de zee te pakken om de branden in de heuvels te blussen: een schril contrast.

Wandelend langs de kust zien we een advertentie van een boot die tochten maakt tijdens deze dagen om dit zeilspektakel vanaf de zee te kunnen bekijken  en mooie foto’s  te maken. Dat lijkt me wel wat dus we boeken voor de volgende dag.

De volgende dag was de afspraak 10.30uur aan boord, en we zorgde ervoor om op tijd te zijn om zo een mooi plekje te hebben. Al snel was iedereen aanwezig maar er was één probleem: er was geen wind. Ja, de natuur kun je niet sturen dus het werd wachten totdat er een beetje wind kwam. Het personeel trakteerde ons op een aperitief om zo de tijd door te komen, en al snel zat iedereen gezellig met elkaar te praten. Voor we het wisten, begonnen de eerste zeilboten uit te varen want gelukkig trok de wind aan en uiteindelijk om 13.00 uur voeren ook wij uit.

Het was in één woord geweldig om zo van dicht bij alles te zien , de ene boot nog mooier dan de andere en alle uit verschillende landen. Er was er zelfs één uit Amsterdam en één uit Makkum waardoor mijn hart even oversloeg bij het zien van de Nederlandse vlag. En dan op de achtergrond de kust met al die gekleurde huisjes: een compleet plaatje!

Mijn fotocamera heeft overuren gemaakt om alles  vast te leggen , en tegen vijf uur ’s middags voeren we terug naar de haven om daar als afsluiting een hapje te gaan eten ! Het was weer een geslaagde dag .

 

Deze 4 dagen worden afgesloten met prachtig vuurwerk. Ik kijk nu al weer uit  naar de volgende keer maar ik moet wachten tot over twee jaar, want dit evenement word om het jaar gehouden.

De branden zijn gelukkig gestopt , en het heeft inmiddels een nacht flink geregend. De olijfbomen staan er weer fris bij, en de ergste warmte is voorbij. Nu word het zachtjes aan herfst wat ook weer een mooie periode is voor een nieuw verhaal. Tot de volgende maand !

Ciao,

Marijke