Moeder en dochter zingend in de laatste ronde
- Marijke Persijn
- 07-05-2023
- Nieuws
Het lijkt al weer lang geleden dat Eric en ik in Nederland waren voor de zoveelste huizenronde en de Finale van De Stem van de Waard. Mara stond op 15 april op het podium in Stolwijk samen met de zeven andere finalisten. Haar versie van BRAZEN (WEEP) van Skunk Anansie was fantastisch. 'Professioneel'. 'Ik zou een kaartje voor je concert kopen'. Heel lovende opmerkingen van de jury. Na de pauze mochten vier deelnemers in de beslissende ronde zingen. Het was reuze spannend. Mara kreeg de vierde prijs, waar ze blij mee was. De eerste prijs ging naar de van oorsprong Iraakse zangeres Rasha Koole-Mansour. Ze is een klassiek zangeres met een prachtige stem, een serene uitstraling en een erg sympathieke vrouw. Elke keer als zij had gezongen, kreeg ze een staande ovatie. Fantastisch!
Het grappige is, dat dit de huizenronde was, waar we zowaar 'het huis' vonden! Niet in West-Brabant. Niet dicht bij onze kinderen. Ook niet bij de bossen en niet bij mijn vriendin Iñez (nog van de kleuterschool en de lagere school in Vlaardingen). Toch weer bij een rivier. Dit keer de Rijn. Geen groot perceel om bij te houden. Wel een heerlijk groot huis met een zolder en een bijgebouw dat nu af en toe gebruikt wordt als een Bed & Breakfast. Ooit was het een kinderopvang. Nu wordt het mijn muziekparadijs. Het is een huis dat ons blij maakt. Eric krijgt een geweldige keuken (hij is de kok) en een heerlijk grote werkkamer op de eerste verdieping. We kunnen zo oversteken naar de AH, maar ook naar een enorme katholieke kerk. De bibliotheek is op loopafstand. En, hoe is het mogelijk, een hele goede vriendin van Iñez wordt onze bijna-buurvrouw!
Alles kwam in een stroomversnelling. Het gaf ook rust. Er stond een volgende huizenronde gepland, maar we waren veel te moe. Gelukkig hoefde het niet meer. We gingen opnieuw naar Millingen aan de Rijn en tekenden het voorlopig koopcontract.
De maand mei staat in het teken van het Lenteconcert dat op 27 mei zal plaatsvinden in mijn geliefde kerk van La Roche. Het is echt leuk om dit concert samen met het koor A Choeur Ouvert uit Rendeux te geven. Het is nog even flink hard werken, maar het lijkt een mooie afsluiting te worden van mijn muzikale tijd in de Ardennen. Ik heb in het verleden als soliste bij beide koren gezongen. Ik vind het erg fijn om met al deze mensen samen deze laatste ronde in te gaan.
Tijdens de periode dat ik Franse lessen volgde in Hotton, leerde ik Joris kennen. Af en toe organiseerde ik een moment van samenzang tijdens de pauzes, wat hij ontzettend leuk vond. Hij zingt samen met zijn vrouw Tine in het koor van dirigent Jean Renard en zo nemen we zingend afscheid van elkaar. Mooier kan toch niet? Het affiche voor ons Lenteconcert werd ontworpen door Eric. Ren de Vree, ex-Vlaardinger en de redacteur van het Waals Weekblad, plaatste onze poster afgelopen week in zijn digitale magazine en zal dit ook de komende weken doen. Aan beiden mijn heel hartelijke dank. En aan vriend Peter die ons enkele jaren geleden met elkaar in contact heeft gebracht.
Verder krijgen we veel logees in deze laatste periode, want iedereen wil afscheid nemen van deze prachtige plek. Tja, alles kan hier. Plaats genoeg. En zelf lopen we nog zoveel mogelijk mooie wandelroutes die we hier in onze jaren in de Belgische Ardennen leerden kennen.
Gelukkig slaan de nieuwe medicijnen goed aan bij Eric. Hij kan weer einden lopen zonder direct buiten adem te raken. Alleen die akelige hoest is hij nog niet kwijt. De cardioloog was over het geheel genomen heel te tevreden. Van hem en van Esneux hebben we dus ook afscheid genomen. Ook daar liepen we tot slot het pad naar boven langs het kasteel, langs de kerk en de trappen naar beneden naar de rivier. Allemaal laatste rondes. Al of niet zingend.
A la prochaine, Marijke Persijn
.jpg)
