Moderne slavernij in Vlaardingen

VLAARDINGEN - ,,We kunnen geen Nederlanders vinden die het werk willen doen’’. Een verzuchting die dikwijls klinkt als je het hebt over het werk in het Westland. Dat is niet zo gek, maar doorgaans het ‘halve verhaal’ waar het gaat om het laagbetaalde werk in onder meer het Westland, waar arbeid tegen de laagst mogelijke kosten moet worden geleverd, en arbeiders en productiemedewerkers een inwisselbaar wegwerpartikel zijn. In veel gevallen levend in erbarmelijke omstandigheden. De landelijke krant NRC publiceerde er afgelopen week een artikel  over. Schrijnend, maar niet nieuw.

Centraal in het artikel staat de situatie in de flat aan de Dirk de Derdelaan in Vlaardingen, ook wel bekend als de ‘Polenflat’. Schuin er tegenover, in de Valkenhof, wonen arbeidsmigranten onder redelijke omstandigheden en op basis van afspraken tussen gemeenten, een aantal uitzendbureaus en verhuurder Waterweg Wonen. In de ‘Polenflat’ echter is er sprake van schandalig hoge huren in verhouding tot de woonomstandigheden, ernstig achterstallig onderhoud, en een systeem waarbij arbeidsmigranten bij het minste of geringste een boete krijgen die van het inkomen afgehouden wordt. Tenslotte een verhuurder die, volgens het artikel in NRC, moeilijk aan te pakken lijkt vanwege ‘schimmige’ constructies rond eigendom en verhuur.

In 2011 verschenen in Groot Vlaardingen al de nodige artikelen over de omstandigheden in de flat die nadien nooit veranderd zijn, eerder slechter geworden. Per eenkamerappartement moest er toen al €600 neergeteld worden, en was er ook al sprake van een directe verrekening met het salaris van de arbeidsmigrant. Die natuurlijk niet, of niet snel, ging klagen; daarmee werd immers werk, huis en inkomen in de waagschaal gesteld, dus de meesten hielden hun mond en ‘pikten’ het regiem van de verhuurder of werkgever. En doen dat nog steeds.

Wouter Stoutjesdijk van uitzendbureau Stipt, één van de bonafide uitzendbureaus die zich wel aan afspraken houden zei destijds: ,,We willen nou eenmaal niet meer betalen voor onze aardbeien’’. Daar ligt misschien wel een groot deel van het probleem, maar de mogelijkheid voor veel uitzendbureaus om op alle mogelijke manieren stevig te kunnen verdienen aan kwetsbare arbeidsmigranten is een ander deel.

Jaarlijks maakt de gemeente zich in maart met de uitreiking van de Geuzenpenning op om weer iemand te eren die zich inzet voor mensenrechten elders. In de eigen gemeente is daar echter ook nog wel wat werk te verzetten. De moderne slavernij binnen de eigen stadsgrenzen duurt nu al even voort.