Laura zoekt haar droombaan

VLAARDINGEN – Voor wie een beperking heeft is het lastig om aan een baan te komen. Met het snelle verdwijnen van de Wet Sociale Werkvoorziening en de mogelijke aanstaande bezuinigingen van €1,8 miljard zullen nog meer mensen met een beperking tussen wal en schip vallen. Een baan met goede begeleiding is dan nog verder weg voor deze groep, laat staan een ‘baan waarvan je altijd gedroomd hebt’. Vlaardingen24 sprak met één van degenen die tussen wal en schip gevallen is, Laura Sluimer. Laura is een jonge vrouw van 23 die haar verhaal kwijt wil over waar ze zoal tegenaan loopt in haar zoektocht naar werk.

,,Het lukt mij niet om werk te vinden wat ik leuk vind en wat bij mij past’’, aldus Laura. ,,Dat komt door mijn beperking en daardoor word ik steeds afgewezen. Het lukt mij niet om net zo goed te functioneren als iemand zonder beperking. Denk aan snelheid, aantal uren werk per week, en de tijd nodig om ingewerkt te worden, die moet wat langer zijn’’.

Wat is jouw beperking dan?

,,Mijn beperking is dat ik een taal- en spraakprobleem heb. Dat is niet te zien aan mijn uiterlijk, maar ik heb meer tijd nodig om mijn verhaal goed uit te kunnen leggen. Mensen hebben hier niet altijd het geduld voor. Ik heb ook meer tijd nodig om mijn werk goed te doen. Ik wil mijn werk ook goed doen en dat gaat niet altijd snel genoeg voor anderen’’.

Hoe werkt dat in de praktijk?

,,Er moet veel tijd aan mij besteed worden om te laten zien wat ik nou moet doen.  Want als er alleen uitleg wordt gegeven met woorden dan begrijp ik dat niet altijd goed genoeg. Ik wil het graag zien wat er moet gebeuren, het moet voorgedaan worden. Ik kan ook niet heel hard werken omdat ik dan wat sneller oververmoeid raak en dan last krijg van stressaanvallen’’.

Moeten ze jou de hele tijd dingen uitleggen?

,,Het hoeft niet de hele tijd uitgelegd te worden, maar ik heb wel meer uitleg nodig dan een ander. Als er een situatie verandert heb ik misschien opnieuw uitleg nodig’’.

Heb je al werkervaring?

,,Ja dat wel en meestal beloven ze na twee maanden proeftijd een contract. Maar het probleem is dat de afgelopen jaren ik vaak alleen voor twee maanden wordt gebruikt bij bedrijven en daarna geen contract krijg. Dat krijg ik dus niet omdat ze altijd wel ergens een probleem over je maken terwijl je daar komt leren en werk zoekt.  Ik krijg telkens de kans niet doordat  mensen mijn beperking niet goed begrijpen en daar dan niet op de juiste manier op in kunnen spelen met begeleiden’’.

Wat wil je het liefst?

,,Ik wil zo graag een hele leuke baan waar ik mij veilig voel. En waar ik het gezellig heb met de mensen waar ik mee werk. Maar jammer genoeg is daar weinig in te vinden. Ik zou daarnaast zoveel mogelijk mensen bewust willen maken van de problemen waar ik en andere lotgenoten met een beperking tegenaan lopen. Ik ben niet de enige met deze beperking; veel andere jongeren zitten ook voor langere tijd thuis. Omdat ik graag die andere mensen wil helpen doe ik mijn verhaal, zodat er misschien een verandering komt in hoe werkgevers daarmee omgaan en ook bij de regering zodat die andere jongeren ook een baan krijgen waar zij zich gelukkig bij voelen. En ik zelf heb ook een droombaan die ik waar wil maken maar doordat ik een beperking heb lukt dat niet. Misschien moet er een politieke partij komen voor mensen met een handicap’’.

Wat is voor jou je droombaan?

,,Ik zou graag willen presenteren op televisie. Een programma dat nog niet door anderen wordt gedaan. Dat is jammer genoeg nog ver weg, die droom’’.

 

Naschrift redactie: Laura heeft op speciaal onderwijs gezeten en uiteindelijk haar MBO 2 diploma behaald. Via het UWV en diverse jobcoaches heeft Laura verschillende baantjes gehad, onder meer bij de thuiszorg en in een winkel. Daarnaast nam Laura ook al deel aan een project voor jongeren met een Wajong uitkering in het Sparta stadion. Al die keren liep het spaak. Niet door Laura’s inzet of beperking, maar door het gebrek aan goede of voldoende begeleiding. In een aantal gevallen kwamen werkgevers ook nog eens beloftes niet na. In de tussentijd heeft Laura haar oma veel geholpen met vrijwilligerswerk in een zorginstelling. Zij hielp daar demente bejaarden met eten en te drinken. Laura heeft veel geduld met deze mensen en als zij eten gaf aten de bejaarden beduidend meer. Het UWV was daar minder blij mee, want Laura’s inzet zou weleens een arbeidsplaats kunnen verdringen.

Welke werkgever denkt niet in beperkingen maar in mogelijkheden? Voor Laura en haar lotgenoten.