Categorieën

Service

Ingezonden: Participatie door de ogen van de Gemeentelijke werknemers en de politiek

Ingezonden: Participatie door de ogen van de Gemeentelijke werknemers en de politiek
Nieuws

Ingezonden: Participatie door de ogen van de Gemeentelijke werknemers en de politiek

  • Redactie
  • 19-05-2018
  • Nieuws
Ingezonden: Participatie door de ogen van de Gemeentelijke werknemers en de politiek
Afgelopen week, op uitnodiging van een gebiedsmanager, heb ik een Gemeentelijk symposium bijgewoond over het thema Participatie, in de Stadsgehoorzaal. Eén van de ‘werkvormen’ was een Lagerhuisdebat in het kader van de nieuwe Omgevingswet, een wet waarbij participatie van de inwoners van Vlaardingen een grotere rol gaat spelen. Er was een overvloed aan personeel (150) en hapjes en drankjes (non-alcoholisch) in de Stadsgehoorzaal en negentien mensen op een podium waarvan twee raadsleden (ONS).

Er werd een tiental stellingen met betrekking tot participatie naar voren gebracht. Met welke stelling ben je het eens? Een stoelendans van links naar rechts over het podium volgde. Links op het podium was tegen en rechts was het eens met de stelling. Veel leuke meningen gehoord van voor- en tegenstanders.

Participatie is een containerbegrip! Participatie kost geld en tijd! Participatie moet door afgebakende kaders worden gemanaged. Burgers verwachten er teveel van! Het is frustrerend voor de werknemers! Uiteindelijk beslist de gemeenteraad.

Nergens ontdekte ik dat de Gemeentelijke werknemers hun eigen handelen, als het over participatie voor de burgers gaat, meten aan het gebrek aan transparantie van hun eigen organisatie. Participatie afdoen met informatieavonden waarop burgers mogen roepen wat ze willen zonder dat het enige invloed heeft op de plannenmakerij met betrekking tot de stad en haar wijken en dat dan inspraakavonden noemen getuigt niet van respect voor de burgers.

Een weinig betrouwbare overheid die tijdens het spel het nodig vindt om de regels van het spel te veranderen; de op het podium aanwezige werknemers zien participatie dan ook als een spelletje. Jammer, zo kunnen we nog jaren door babbelen.

En dat gebeurde dus de rest van de middag in een zestal praatgroepen waarbij men elkaar kietelt om tot mooie begripsvormen te komen die voor de burger “leeg” zijn. Op de bühne voor de bühne in plaats van samen met de burgers.

Bob Kruit