Hoge bomen vangen veel wind
- Cora Vlug
- 12-03-2017
- Nieuws
“Deur dicht!!!Het tocht!!” Ik hoor het m’n moeder nog zeggen. Wanneer de keukendeur open stond en iemand deed de voordeur open, voordat je de tochtdeur had dichtgedaan. Dan klapte er gegarandeerd ergens een deur dicht vanwege de tocht. Er zijn heel wat ruitjes gesneuveld in een huis met 7 kinderen, die in en uit liepen en nogal eens vergaten om de deur achter zich dicht te doen. Ik denk voor velen van U heel herkenbaar.
Dat mis ik hier weleens. Zo’n heerlijke frisse harde Hollandse wind. Natuurlijk kan het hier ook flink waaien, maar lang zo vaak niet als in Nederland. Deuren en ramen kunnen overal open blijven. Niets klappert, niets waait dicht. Dat is wel weer een voordeel.
Zoals in Nederland de weilanden worden volgebouwd gebeurt dat hier ook. Wij wonen op het land van een 19e eeuwse boerderij. De boerderij staat er nog en wordt nog bewoond. De oude stal met hooizolder is onze buurvrouw. Verder zijn er geen sporen meer over van hoe het in die tijd was. Gewoon straten met gewone huizen. Wel allemaal met een stukje grond om het huis, maar dat is niets bijzonders hier. Voor ons nog steeds wel en we genieten er elke dag van. Deze huizen zijn gebouwd in 1986. Wat gelukkig wel is blijven staan zijn alle bomen die op dit flinke stuk land groeiden. Het lijkt op kleine stukjes bos, die als afscheiding dienen tussen je buren. In onze achtertuin staat een grote oude esdoorn. Prachtig wanneer hij vol in het groen staat en we koesteren deze oude reus met liefde en respect. Niet ver van de voordeur staat een iets kleinere reus, die in de loop der jaren is gesplitst en twee kanten is opgegroeid. Een artistieke boom waar veel vogels en eekhoorns gebruik van maken. Zeker in de winter wanneer ik er vogelzaad en vetbolletjes in hang. Deze twee reuzen zijn dus behoorlijk op leeftijd en hebben heel wat stormen doorstaan.
Léon zit z’n krantje te lezen in de voorkamer. Na een drukke dag op kantoor is het altijd heerlijk relaxen met een achtergrond muziekje en de krant. Ik kijk wat tv in de achterkamer, met een kat op schoot en de andere kat ligt naast me op de bank te knorren. Het is donker buiten, gordijnen dicht, open haard aan, voetjes op de poef en de hond snurkend in haar mand. De hele dag staat er al een flinke wind, maar niet echt verontrustend. Nog geen stroomstoringen of afgesloten wegen vanwege omgevallen bomen of afgeknapte takken. Het heeft eigenlijk wel een romantisch tintje, zo’n windje buiten en wij zitten lekker binnen. Dan opeens uit het niets lijkt het wel of er een soort onweergeroffel in de verte te horen is. De katten vliegen allebei naar de kelder, waarbij er één al z’n nagels gebruikt om flink af te zetten in m’n benen. De hond snurkt rustig door. Ze is een dagje ouder en hoort slecht. De katten zijn nooit bang voor onweer en het verbaasde me dan ook dat er opeens zo’n paniek was. We vroegen ons af of het echt wel onweer was. Toch maar even controleren of alles nog in orde is buiten. Het is pikkedonker, de wind waait, maar verder is het rustig. Ik doe de voordeur open om te kijken of alles in orde is. Ik stuit meteen op een flinke bos met takken. De zaklamp wordt erbij gehaald om te zien wat de schade is. Onze mooie oude reus is nu echt in twee stukken geknakt en met wortel en al uit de grond gerukt. Eén stuk lijkt nog overeind te staan. Het andere, veel dikkere en zwaardere stuk ligt op het grindpad, vlak naast het huis. De overbuurvrouw komt naar buiten. Zij had ook een “krak en een boem” gehoord. Zo goed en zo kwaad als het ging in het donker hebben we gecontroleerd of het huis niet is beschadigd en alles leek verder oké. Morgen wanneer het licht is zien we wel weer verder.
De volgende morgen schrik je toch wel even. Als een boom op de grond ligt realiseer je je pas wat een enorme omvang zo’n boom heeft. Zo’n 20 meter hoog en met alle takken verspreid over de grond zeker 6 meter breed. Hij ligt keurig recht over het grindpad naar de voordeur. De top ligt op de oprit. We hebben echt mazzel dat het huis niet is geraakt. Geen schade verder. Zelfs de lampjes langs het grindpad staan allemaal nog overeind tussen de takkenbossen. Er is een groot gat in de grond ontstaan waar de wortels de grond uit zijn getrokken. Het tweede gedeelte van de boom is ook compleet ontworteld. Het is de kant van de straat op gevallen, maar tegengehouden door een andere boom. Het ziet er griezelig uit. Als die goede boom het gewicht niet meer houdt vallen ze samen de straat over. Er rijden misschien hooguit 5 auto’s op een dag door de straat, maar toch willen we niets riskeren. De boomchirurg en de politie worden gebeld. Ze staan allebei binnen een half uur voor de deur. De politie vindt het niet nodig om de straat af te sluiten als de boom maar meteen wordt verwijderd. Zo gezegd, zo gedaan. De zaag- en opruimtroepen worden opgeroepen en binnen een half uurtje zijn er 6 man druk aan het werk. Het gedeelte wat nog overeind staat wordt met kunst-, klim- en vliegwerk naar beneden gehaald. Die kan dus geen kwaad meer doen. Na zo’n 2 uur is alles opgeruimd. Alleen de wortels en 2 gigantische stronken zitten nog gedeeltelijk in de grond. De mannen nemen een bak koffie en wachten op de zogenaamde “grinder” om deze boomstronk te verwijderen. Een enorme machine met een cirkelzaag die alles als het ware uit de grond zaagt en versplintert. Ik zal de boom gaan missen. Vooral omdat het een thuis was voor vele vogels in allerlei soorten en maten. Ik sta een beetje beteuterd naar de overblijfselen te kijken. Een diep gat, oude wortels met twee dikke boomstronken op hun kant. Ik zie opeens een prachtig vogeltuintje voor me. Dit is gewoon een natuur kunstwerk!! Natuurlijk zijn de boommannen het met me eens, maar ze zullen ongetwijfeld denken “dat mens is gek”. De “grinder” wordt afgezegd en ik ga hier een vogelparadijsje van maken zodra het weer het toelaat om nieuwe planten te plaatsen. Ik zie het al helemaal voor me. Voor nu hangt er een voederhuisje en ik strooi wat nootjes, vet en zaad. Het is een drukte van belang alweer. Vogels en eekhoorns. Spechten in allerlei soorten en maten. Er zat zelfs een havik op z’n gemak op de stronk. Wanneer het gaat schemeren komen de hertjes even kijken of er nog wat over is. De oude boom is niet meer, maar hij wordt niet vergeten.
