Hij is af: de Canon van Vlaardingen!

VLAARDINGEN – Het is een uniek project, in binnen- en buitenland, zo stond er in de aankondiging. En wie inderdaad gaat zoeken aan de hand van de termen “historische zitmuren” vindt ze in Vlaardingen en nergens anders in die vorm.

Aan de Hoflaan wordt vandaag, op zaterdag 17 september rond half twee ‘s middags, aan de ingang van ’t Hof, de vijfde en tevens laatste zitmuur onthuld. Uit beton opgebouwd, maar dat zie je er aan de buitenkant niet vanaf. Het is een prachtige muur, of een soort van bank want je kunt er makkelijk op zitten vanwege de goede en gladde afwerking ervan. Er stonden er al vier, en de eerste twee dateren uit 2013. Net geen tien jaar geleden werden die gemaakt, in 2017 volgde de derde zitmuur en in 2018 de vierde. Op elke muur staat een stukje geschiedenis verbeeld van Vlaardingen; hoewel, een stukje? Soms honderden jaren van de rijke geschiedenis van de stad Vlaardingen, variërend van de eerste vondsten van de resten van de Krabbeplasman tot aan de periode van zo’n 150 jaar geleden. De vijfde muur start waar de vierde ophield, 150 jaar terug, en gaat verder dan vandaag.

Succes kent vaak vele ouders, maar twee van de talloze betrokkenen bij de zitmuren zijn Marinus Nijhof en Hadewiena Scholten. Toen iets meer dan 10 jaar geleden de herinrichting van ’t Hof en het Oranjepark klaar was, veel Vlaardingers verfoeien die aanpak nog, moest er nog een muur komen. Dat had de ontwerper bedacht, en liefst een lange bakstenen muur aan de kant van de Hoflaan. “Maar dat kan toch wel anders”, zo sprak Vlaardinger en projectleider Marinus Nijhof op het stadhuis tegen de verantwoordelijke bestuurders. Nijhof kwam toen met het idee op de proppen van een serie zitmuren waarop achtereenvolgens de geschiedenis van de stad vorm zou krijgen: “De Canon van Vlaardingen”! In die tijd vonden culturele initiatieven vaker vruchtbare grond in de politiek dan nu, we hadden ook nog Stadsdichters bijvoorbeeld, en Nijhof kon aan het werk gaan. Nijhof: “Voor elke zitmuur werden sponsors gevonden, waarvan het Fonds Schiedam Vlaardingen e.o. er een belangrijke was. De muur van vandaag werd door een andere belangrijke steunpilaar van het Vlaardingse culturele leven gesteund, namelijk Jan Anderson. Anderson heeft eerder een speciale stichting opgericht die zijn naam draagt en de naam van zijn overleden vrouw Rita Boon, waarmee veel mooie initiatieven van de grond komen”.  

Leerlingen van vier basisscholen in Vlaardingen hebben er in ieder geval een tijdlang hard aan meegewerkt, samen met een grote groep ‘vaste’ mozaïekers. Het gaat daarbij om het Ambacht, De Hoeksteen, Het Anker en het Christal. Naast de recente geschiedenis hebben deze leerlingen uit acht klassen van de vier scholen hun dromen en ideeën verbeeld, uitgewerkt in mozaïek en die voorstellingen strekken zich uit tot zo’n 50 jaar na 2022. Hadewiena Scholten is de scholen langs geweest en ging er in gesprek met de kinderen. “Met het project 'Later begint nu' bezocht ik 4 scholen en 8 klassen”, aldus Hadewiena. “Er werd op een beeldende manier over onze geschiedenis verteld en daarna mochten de kinderen tekeningen maken op steenpapier, over hoe zij de toekomst over 50 jaar willen zien. Het werden werkelijk prachtige tekeningen en verhalen. Deze zijn door een jury beoordeeld, en van elke klas zijn er tekeningen gekozen. Hiervan is een compositie gemaakt, en op de zitmuur in mozaïek afgebeeld. Eén scholier, Daan Westerholt, schreef een gedicht dat beide dagen door hem wordt voorgedragen. Een jongen met bravoure, met lef dus en hij schreef dan ook een gedicht met lef. Heel mooi”, besluit Hadewiena.

Als die periode van 50 jaar voorbij is dan zal in 2072 de vijfde zitmuur weer even van zijn plek getild worden om haar schatten prijs te geven. In die vijfde zitmuur hebben namelijk al de betrokken leerlingen van elke school een tijdcapsule samengesteld met tekeningen, verhalen en dromen. Over 50 jaar zal dan bekend worden hoe dichtbij, of hoe veraf, zij zaten van hoe de wereld zich sindsdien ontwikkeld heeft. Vandaag was er een medewerker van het Stadsarchief om te helpen vastleggen en over 50 jaar zal bij datzelfde archief een ‘belletje gaan rinkelen’: de zitmuur aan de Hoflaan moet worden ‘gelicht’!

Hadewiena: “Wat de kinderen beschreven geeft hoop voor de toekomst, want zij denken vooral aan mooie dingen, oplossingen voor problemen die er nu nog zijn, maar straks hopelijk niet meer. Geen oorlog meer, maar wel huizen voor iedereen, zeeën waaruit alle plastic is verdwenen, en meer groen in de wereld. Soms zijn die dromen heel klein en intiem, maar wel heel kostbaar. Zo wenste één van de kinderen dat haar kleinkinderen straks zouden ‘chillen en genieten’ op en van de plek waar zijzelf nu geniet met haar vrienden en vriendinnen”.

Om 16.00 uur op vrijdagmiddag 16 september werd de muur op de juiste plek neergezet, waar vooraf de tijdcapsules neergelegd waren. Daarnaast kon er nog meer bij: spullen die belangrijk waren, mooie herinneringen en ‘opa’ Marinus Nijhof plaatste met zijn kleindochter nog een bijzondere kunststof box, met bijzondere herinneringen. Wie nu nog jong is zal het misschien mee gaan maken over 50 jaar dat al die dromen en wensen naar boven komen. Na de plaatsing van de zitmuur konden de deelnemende leerlingen vervolgens aan één van de uiteinden van de zitmuur alvast een stuk doek weghalen, waarachter de uitwerking in mozaïek zat van hun tekeningen en hun ideeën.

Voor wie de hele muur wil zien: de onthulling is op 17 september vanaf 13.30 uur. Het wordt speciaal en feestelijk, en net als al die andere keren zijn er ook weer de rode doeken. En nog meer: de Amazing Stroopwafels zijn er, voorman Wim Kerkhof schreef een speciaal lied voor deze gelegenheid. En even weer is ook de Stadsdichter terug: Look J. Boden, oud stadsdichter schreef een prachtig gedicht, getiteld “Scherfgeluk”,  wat hij zal voordragen.

De onthullings-‘performance’ wordt gedaan door kinderen en mozaïekers met als titel: Verleden ontmoet toekomst. Komt dat zien!