Hebben wielrijders recht op den weg?

VLAARDINGEN - In dit voor Vlaardingen historische jaar waarin we de Slag bij Vlaardingen van het jaar 1018 herdenken, brengt Vlaardingen24 iedere dag een verhaal uit het Vlaardingse verleden. We doen dat aan de hand van een oud krantenbericht. Vandaag 3 juni 1929: Hebben wielrijders recht op den weg?

Een fietser schakelt de krant in om nog maar eens te wijzen op de levensgevaarlijke dijk tussen Vlaardingen en Schiedam. Die is veel te smal voor het vele verkeer en fietsers lijken er vogelvrij. ,,Het wachten is op het eerste slachtoffer.''

Mijnheer de redacteur... Ik ben er naar omstandigheden nog goed afgekomen, alleen mijn linkervoet gekneusd, waarop ik nu nog moeilyk kan gaan, en mijn pols bezeerd, die tevens opgezwollen is door de brandnetels waarin ik terecht ben gekomen. En het stuur van mijn fiets is verbogen. Dus het had erger kunnen zyn. Want u moet weten, ik ben gisterenmiddag op mijn rijwiel boven van den dyk gereden tusschen Schiedam en Vlaardingen, tegenover den ingang van het terrein van Wilton. Of Juister; van den dyk gereden door een Westlandsche groentenauto. 

Dat Is nu reeds de tweede maal. dat mij dat overkomt en ik wens daarom de vraag te stellen: Heeft een wielrijder tegenwoordig nog recht op een bescheiden plaatsje ter rechterzijde van den weg? Als men den toestand van den dijk tusschen Vlaardingen-Oost en het Sterrenbosch van Schiedam aanschouwt, dan moet men wel tot de conclusie komen, dat wielrijders geen plaats meer op den weg toekomt. Het verkeer is er buiten alle verhouding tot den weg te groot en onverantwoordelijke deugnieten, die vrachtauto's in vliegende vaart daarover van het Westland naar Rotterdam rijden, maken den weg meer dan onveilig. 

Om rekening te houden met voetgangers en wielrijders, wanneer zy een andere auto voorbijvliegen, is geen tijd. en voor hen is dan geen andere uitweg, dan van den dijk af te rijden wanneer zlj zich ineens voor zoo'n gevaarlijk voertuig geplaatst zien. Aldus is mij nu reeds tweemaal overkomen. Den eersten keer kwam ik er nog leelijker af. Maandenlang heeft toen mijn schouder mij pijn gedaan en ik ontsnapte slechts ter nauwer nood aan een der vele gepunte ijzeren paaltjes, die door Delfland boven in den berm van den dijk zyn geslagen. 

En zoo hebben dan op dezen nauwen, te drukken verkeersweg zulke gevaarlijke autobestuurders vry spel. Politie — om het verkeer te regelen — is er niet. Alleen komt by den tol af en toe een politieambtenaar, maar die doet blijkbaar meer dienst om toezicht te houden op de betaling der tolgelden, dan om de regeling van het drukke verkeer op den smallen dijk te bevorderen. 

Sedert eenige maanden is ter plaatse van den tol het gevaar voor wielrijders nog vergroot, sedert de Burgemeester van Vlaardingen het kleine tolhek aan den weg heeft doen afsluiten en daardoor al het verkeer door een veel te nauwe opening moet passeeren. Schiedam heeft natuurlijk geen belang bij het verkeer op den weg; over haar gebied zyn nieuwe en betere, wegen door het Sterrenbosoh aangelegd, waar men veilig is. 

Het zou dwaas zyn om te vragen, wanneer in den gevaarlijken toestand verbetering wordt gebracht want er is tot heden nog niemand aan de gepunte ijzeren paaltjes gespietst en zoolang dat niet gebeurt, is er geen reden om een put te dempen, die nu den wielryder bedreigt. Eerst dan zal het noodzakelijk geoordeeld worden het verkeer op den drukken weg te beschermen en de gevaarlijke puntige merkpaaltjes op te ruimen. Het wachten is dus op het eerste slachtoffer!