Eindelijk haring in Vlaring
- Dick van der Pijl
- 20-06-2021
- Nieuws
Het is niet te geloven. Vorig jaar januari ben ik voor het laatst naar Nederland geweest. Zondag is het zover. Vroeg in de morgen vertrekken we naar Holland voor een volle week. De voorbereiding voor het vertrek is een hoop gedoe. Allereerst moet de tuin op orde zijn want alles groeit gewoon door als we niet thuis zijn. Vooral in deze periode van het jaar. In het voorjaar knalt alles er uit. Het gras is een hoop werk zeker nu de temperatuur hoog is en het af en toe regent. Elke dag een onweersbui met een vracht water. Normaal moet er elke acht tot negen dagen gemaaid worden dus vandaag, zaterdag, alles nog maar een keer afgemaaid. Het ziet er allemaal mooi uit maar zodra we weer terug zijn, kan ik weer opnieuw beginnen.
Verder nog even bij de buurvrouw langs voor de laatste instrukties. Zij geeft de planten water die op het terras uit de zon staan zodat ze niet te snel uitdrogen. De gieters zijn gevuld om haar niet te veel werk achter te laten. Zij verzorgt ook de kat. Voor dit arme dier is het zielig. Ik ben veel te bang dat ze wegloopt als we niet thuis zijn dus ze mag tijdens onze afwezigheid niet naar buiten. Dan weet ik tenminste zeker dat ze er nog is als we terugkomen.
Ik ben ondertussen ingeënt tegen Covid maar om Nederland in te kunnen, moesten we ons nog wel laten testen dus gisteren naar een laboratorium in de buurt. Ik zag er wel tegen op door alle enge verhalen over wattestaafjes die diep in je neusgaten worden gestoken. Na mij ingeschreven te hebben, werd ik bij de verpleegster geroepen die al met een wattenstaafje in haar hand stond. Ik voelde alleen een gekietel alsof ik op het punt stond om te gaan niezen en ik ben van opluchting onbedaarlijk gaan lachen dat aanstekelijk werkte op de verpleegster en gierend van het lachen liepen we de wachtkamer in waar iedereen ons heel vreemd aankeek. Ze moeten wel gedacht hebben wat is er met die twee aan de hand.
Ook de wijn voor verschillende mensen die we gaan bezoeken niet vergeten. Alles staat klaar. Vanavond pakken we alles in zodat we morgenochtend na de koffie en het ontbijt zo weg kunnen rijden. Het is de bedoeling ergens tussen zeven en acht uur te vertrekken. We rijden tot Zeeuws Vlaanderen. Chris, mijn Engelse vriend, is nog niet eerder in Zeeland geweest. We blijven er twee dagen. Ik ben benieuwd wat hij er van vindt. Vanuit Limoges is het ongeveer acht tot negen uur rijden dus we komen aan het einde van de middag bij het hotel aan. Na de twee dagen Zeeland gaan we naar Amsterdam en in de tweede helft van de week in elk geval een keertje naar Vlaardingen. Ik hoorde dat de nieuwe haring er is dus dat wordt smullen. Minstens vijf achter in mijn keel laten glijden. Het water loopt me al in de mond.
