Een grote roze flamingo in de Ourthe
- Marijke Persijn
- 29-08-2021
- Nieuws
Eric is elke keer weer verbaasd hoe allerlei mensen uitgelaten genieten van de rivier, terwijl wij nog steeds volop bezig zijn met de gevolgen van de overstroming. Het doet inderdaad vreemd aan, maar het is ook heel erg goed. De vrolijke hordes mensen die in hun kajaks passeren, brengen vreugde en afleiding. En dat hebben we nodig!
Laatst hadden we wel een heel bijzondere voorbijganger: een enorme roze opblaas flamingo met een vader en zijn twee kinderen er op. Bovendien waren er een luchtbed en een plastic bootje. Allemaal niet echt aan te raden op de Ourthe, die vol stenen en scherpe rotsblokken ligt. Maar een leuk gezicht was het zeker.
Tegenover ons huis is een stuk rivier, waar heel veel mensen verkeerd varen. Ze komen dan in een doodlopend stukje rivier. Normaal draaien de mensen snel weer om. De laatste weken wordt er echter druk gebaad en, omdat er een tafel is beland tijdens de flood, wordt er ook vaak gezellig gegeten door hele families. Al die gezinsvreugde is weldadig.
Gelukkig heb ik ook héél veel afleiding door mijn toekomstige 'baan' als dirigente van het koor van La Roche. Ik ben me nu al twee maanden elke dag een heel aantal uren aan het voorbereiden: muziek voor het Kerstconcert uitzoeken; partituren ingeven in Musescore; ze afspelen als koor en per stemtype; dat alles weer opnemen om ze met de koorleden te kunnen delen; de muziek goed zelf leren kennen en zingen; de maat slaan met de ene hand en aanwijzingen geven met de andere hand; nadenken over de ademhalings- en inzingoefeningen die ik met hen wil doen etc etc.
Eric is vooral bezig met het ontwerpen van de nieuwe keuken. Alles moet er uit: de vloeren beneden; het podium in de muziekkamer; alle meubels; alle muziekkasten; de keuken; de deuren. Overal is het water ingetrokken. Onder de vloeren en het podium heeft men OSB (soort spaanplaat) gebruikt. Dat is gaan opzwellen, zodat de voegen tussen de tegels weg springen en de tegels zelf barsten. We zullen over een poosje zo’n drie maanden uit ons huis moeten tijdens de werkzaamheden. We hebben nog geen idee waarheen.
Vanmorgen kwam iemand van de provincie een kijkje nemen. Er blijken toch zo’n honderd huizen in Rendeux eenzelfde lot te hebben ondergaan. Ook La Roche is heel zwaar getroffen. We horen steeds meer nare verhalen. Gelukkig niet zo verschrikkelijk als die van de omgeving van Namen, Luik en Dinant. Daar zijn hele huizen gewoonweg door het water verdwenen! En helaas ook mensen...
Eric en ik zijn eigenlijk heel hard aan vakantie toe, maar onze hond Bardo kan niet meer met de camper reizen. We moesten laatst voor een keuring van de camper naar Vlaanderen. Het was een ramp voor Bardo. Toch hebben we op de terugweg genoten van ons etentje voor Eric’s verjaardag op het terras van een Grieks restaurant. Zo gezellig!
Als jullie mijn column lezen, heb ik net een cursus koordirectie in Nederland achter de rug. In plaats van een week werd het slechts één dag in het Akoesticum. Het was een hele leuke en leerzame dag, en laat ik er nou medecursisten Ellen van De Vlaardingse Smarties en André van De Vlaerdingse Maatjes ontmoeten!! Kers op de taart worden de wandeling en het etentje met mijn dochter Mara, die me zondag in Ede zal opzoeken!
Maandagavond 6 september begint mijn avontuur met Larochante. Ik heb er ontzettend veel zin! De koorleden zijn zó blij om weer samen te kunnen komen en om met elkaar te zingen!
A la prochaine, Marijke Persijn
.jpg)
