Categorieën

Service

De Schone Slaapster

De Schone Slaapster
Nieuws

De Schone Slaapster

  • Dick van der Pijl
  • 25-04-2021
  • Nieuws
De Schone Slaapster
VLAARDINGEN/LIMOUSIN - Iedere zondag op Vlaardingen24: Vlaardingers in den Vreemde! Vlaardingers die de Haringstad achter zich hebben gelaten om elders in de wereld hun geluk te zoeken, geven bij toerbeurt een kijkje in de keuken van hun leven 'in den vreemde'. Lees de belevenissen van Wilma Hollander (Griekenland), Marijke Persijn (België), Cora Vlug (Verenigde Staten) en vandaag Dick van der Pijl (Frankrijk).

Moulin de la Gabie waar wij wonen is wat je in Nederland noemt een gehucht. Oorspronkelijk was het een watermolen (of eigenlijk drie watermolens), kantoor, dienstwoningen voor een paar arbeiders met hun gezin, een grote boerderij  en het kasteel waar de eigenaar woonde. Maar het geheel was een dorpje op zich. Tien of twintig jaar na de Tweede Wereldoorlog verminderde het belang van de productie van klei voor de porseleinindustrie en raakte steeds meer woningen onbewoond. Bovendien werd door vererving het grote eigendom opgesplitst.

Het kasteel is uiteindelijk een jaar of tien geleden verkocht aan een Duits/Iranees koppel die er een vermogen in hebben gestoken om op te knappen. De kasteelheer ‘doet’ in olie: zit in de oliehandel en zit dus ook behoorlijk in de slappe was.  In de boerderij woont Katharina ; een Duitse die zich enorm inzet voor dieren en veel vrijwilligerswerk in die richting doet zoals bijvoorbeeld helpen in het dierenasiel. Een aantal woningen is gewoon ingestort en vormen elk een puinhoop op zich. Mijn huis was het huis van de opzichter en is gelukkig bewaard gebleven en wordt dus door een Nederlands/Engels koppel bewoond. Langs de rivier zijn nog twee huizen bewoond door familie van de oorspronkelijke eigenaren, Fransen dus. Alles bij elkaar dus een rijkelijk internationaal gezelschap.

De bewoners van het kasteel bemoeien zich met niemand. Ze zijn hoog boven het gewone volk verheven. Je ziet af en toe een dikke zwarte Mercedes van en naar het kasteel schuiven en het hek open en dicht gaan maar daar heb je het dan ook mee gehad. Bij het gewone volk zijn de kontakten gewoon prima. Zelfs tijdens de lockdown en avondklok komen we bij elkaar en vormen we zo onze eigen bubbel. We hoeven dan ook niet over de openbare weg te gaan. Nog steeds mag dat niet na zeven uur in de avond.  We lopen gewoon naar elkaar toe over onze eigen paden en weilanden. Tijdens de lockdown vorig jaar hebben we zelfs het pad naar het kasteel weer in zijn oorspronkelijke vorm teruggebracht. Tot de perceelgrens waar het kasteeleigendom begint. Daarna is het volledig overwoekerd door bramenstruiken alsof het kasteel bewoond is door de Schone Slaapster. 

Dick van der Pijl