Cora Vlug: Op de fiets door New York
- Cora Vlug
- 05-04-2020
- Nieuws
Het Corona virus houdt de hele wereld in z’n greep. We zitten allemaal min of meer in hetzelfde schuitje. Scholen dicht, winkels gesloten, wc papier uitverkocht en vooral afstand van elkaar houden en het beste medicijn is Thuis Blijven en wachten tot dit ook weer voorbij gaat.
New York City wordt hier momenteel het zwaarst getroffen. Je kan het je bijna niet voorstellen, maar Manhattans Time Square is uitgestorven. Een US Navy Ziekenhuis Schip heeft aangelegd in de haven van New York City. De oude olietanker is in 1987 gekocht door de US Navy en omgebouwd tot een varend ziekenhuis. Aan boord 1.000 bedden en 12 operatiekamers. Dit schip wordt ingezet waar het nodig is. Bij aankomst in NYC zijn ook hier dan weer een horde domme toeschouwers, hutjemutje om hier foto’s van te maken. De politie heeft hun handen vol eraan. In Central Park staan gigantisch grote tenten om patiënten op te vangen en eventueel een bed te verschaffen. We horen en lezen er allemaal zoveel over. Daarom wil ik het er eigenlijk niet over hebben en wat meer vrolijks vertellen. Maar ja, er gebeurt ook weinig wanneer je thuis zit. Dus maar eens even in mijn archief gedoken. Een gezellig avontuur in New York City met m’n Nederlandse vriendinnen herbeleven. Bijna 5 jaar geleden alweer dat we een onvergetelijke fietstocht door Manhattan maakten. En dat ging zo.
M’n wekker staat op 5 uur. Het is 4 uur en ik ben klaarwakker. Het is nog donker buiten, alles is stil. Ik draai me nog een keer om en probeer te slapen, maar het lukt niet. Heb het gevoel of ik op schoolreisje ga. Een beetje plezierig nerveus, maar enorme zin in deze dag. De bus vertrekt om 6.40 uur. M’n Nederlandse vriendinnen komen één voor één aan bij de bushalte. Niemand heeft zich verslapen en we hebben allemaal zin in deze dag. We lijken inderdaad wel een stel kinderen op schoolreisje. Zes Nederlandse vriendinnen gaan fietsen in New Amsterdam, beter bekend als New York City.
Het is misschien wel het meest Hollandse bedrijf van New York. Het team van Nederlandse en Belgische gidsen verzorgt tours door verschillende delen van de stad, waarbij je New York ontdekt in je eigen taal. En wat is er nu meer Nederlands dan Manhattan onveilig maken op degelijke oranje Batavussen? Zelfs Willem-Alexander en Maxima hebben tijdens een bezoek aan New York op deze fietsen gezeten.
In Manhattan aangekomen moeten we met de metro naar Brooklyn. De NYC Subway is ook al een avontuur op zich. Onderweg ook nog even muziek van drie Mexicaanse muzikanten, die bij elke stop weer een andere coupé gaan amuseren. Nog 10 minuten lopen en we zien de oranje fietsen al buiten staan. We zijn precies op de afgesproken tijd op onze plaats van bestemming. We worden enthousiast verwelkomt door onze gids Ferry. Na wat goede raad, wat gesleutel aan zadels en sturen en de nadrukkelijke mededeling dat fietsen in Nederland heel anders is dan fietsen in NYC, gaan we op pad. Het weer is perfect. Blauwe lucht, niet te warm en een koel zacht windje.
We zijn zo’n 10 minuten onderweg door een oude buurt in Brooklyn. Beetje vervallen gebouwen, smalle straatjes, kleine bedrijfjes, werkers in de zon tijdens hun koffiepauze. Ik hoor iets knakken en m’n zadel schiet naar achteren. Ik zou wat kilootjes kwijt kunnen, maar echt te zwaar voor een degelijke Hollandse fiets ben ik toch echt niet. Gewoon afgebroken dus. Arme Ferry gaat op deze fiets zonder zadel het eind terug om een andere fiets voor me te halen. De dames wachten heerlijk in het zonnetje langs de kant van de weg. Na zo’n 20 minuten kunnen we weer vrolijk en vol goede zin verder. We rijden nu door een rijkere buurt met schitterende rijen huizen met trappen ervoor. Vergelijkbaar met dr.Huxtable en Carry Bradshaw van Sex in the City. En dan opeens komt de havenlucht in je neus. Als geboren en getogen Vlaardingse Haringkop ken ik die geur maar al te goed. Een paar straatjes door, een hoekje om en daar is de Hudson met het Vrijheidsbeeld en de Manhattan skyline. We zijn in Red Hook. De wijk is gesticht door de Nederlandse kolonisten in de 17e eeuw. De naam Red Hook komt van Roode Hoek, vanwege de rode kleigrond. De oude pakhuizen op de kade worden gerenoveerd tot appartementen, winkeltjes en restaurants. Niet gek hoor, een flatje met uitzicht op het Vrijheidsbeeld. Veel New Yorkers van Manhattan verhuizen naar deze kant om de drukte en hoge huurprijzen te ontvluchten. Hoewel deze appartementen niet bepaald goedkoop zijn. Een grote trekpleister ook van deze buurt is de eerste en grootste IKEA van de USA.
Dan fietsen we door naar de wijk Dumbo, Down Under the Manhattan Bridge Overpass. Nog steeds aan de Hudson rivier, Brooklyn Park, schitterende sportvelden, BBQ’s en eettentjes. Tijd voor lunch. We halen heerlijke broodjes en genieten van het uitzicht, Brooklyn Bridge, Manhattan bridge, Washington bridge en de Manhattan skyline met een prachtige blauwe lucht erboven. De drie bruggen worden ook wel in het kort BMW genoemd. In het park staan 16 feloranje gekleurde, vreemd gevormde zitbanken. Ontworpen door de Deen Jeppe Hein.
Na de lunch hebben we weer energie genoeg om de eerste brug te overwinnen. We gaan richting Manhattan over de Manhattan bridge. De Manhattan bridge was de laatste van de drie beroemde bruggen. Geopend voor het verkeer in 1909. De metro gaat er ook over, dus een kabaal van jewelste als je op je fiets zit. Je realiseert je ook pas hoe steil zo’n brug is wanneer je moet fietsen. Maar we hebben het allemaal gehaald zonder afstappen en zijn super trots. Het uitzicht is weer spectaculair.
Manhattan is altijd een heerlijke chaos. Op de fiets is dat nog eens extra merkbaar. We zijn ook goed te zien in het warrige verkeer met al het oranje in onze stoet. Voor deze gelegenheid hadden we onze oranje T- shirts en hoedjes weer eens tevoorschijn gehaald. Oppassen wel voor geparkeerde auto’s want bestuurders willen nog weleens zonder te kijken hun portier openen. Dat kan voor pijnlijke taferelen zorgen, dus extra opletten. De fietspaden zijn niet meer dan een stukje van de weg, afgescheiden door een streep op het wegdek. Weggebruikers nemen de fietspaden niet echt serieus en regelmatig staat er een auto midden op het fietspad geparkeerd. Zo ook een vrachtwagentje voor de winkel om te laden en lossen. Het scheelde een haar of ik reed de laadklep op, de vrachtauto naar binnen. Ik zat even ergens anders op te letten. Maar ik ben het fietsen nog niet verleerd na 15 jaar, dus m’n reactie was snel en goed. Niks aan de hand. Ferry schrok wel even. Na de volgende bocht rijd je dan opeens in China. China Town, een heel eigen wereld.
Ondertussen tikt de klok door en zijn we alweer meer dan 4 uur onderweg. De billen beginnen best een beetje te protesteren, maar niemand klaagt en niemand heeft zin om naar huis te gaan. We gaan naar South Street Harbor. De eerste pier verscheen in 1625 toen de West Indië Compagnie hier een post stichtte. Nu zijn er winkels, restaurantjes en een museum. Ook lag er een schitterende oude Hollandse Driemaster. Ook wel weer bijzonder voor deze Haringkop uit een havenstad. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. We gaan weer op de pedalen. Door Wall Street ( de Walletjes), richting 911 memorial. Dat blijft een indrukwekkende plek. De namen van 2.983 slachtoffers zijn gegraveerd in 76 bronzen platen op de muren van de memorial eeuwige watervallen. Elk jaar op 11 september wordt er bij elke naam een bloem gelegd door vrijwilligers. Ook op de verjaardag van de slachtoffers wordt er een bloem gelegd bij hun naam. Heel indrukwekkend.
Voordat we de Brooklyn (Breukelen) bridge gaan veroveren stoppen we nog even bij United District Court. Prachtig gebouw aan de voet van de Brooklyn bridge. Ook weer Nederlandse invloeden duidelijk zichtbaar op de gevel. Het Wapen van Amsterdam en ook zie ik een molen op de gevel en oude Nederlandse VOC schepen. Een klein gedeelte van dit gerechtsgebouw is in gebruik voor t.v. series en films. Als je dus weer eens naar een Amerikaanse crime-serie zit te kijken, dan zijn hoogstwaarschijnlijk hier binnen de opnamen gemaakt, voordat de misdadigers achter slot en grendel verdwijnen.
Het is ondertussen 5 uur, spitsuur op de Brooklyn bridge. Auto’s aan één stuk door, wandelaars en fietsers delen een smal gedeelte. Gaat niet altijd helemaal goed als er een fietser voorbijkomt die denkt dat het een racebaan is op de brug. De trip is ook behoorlijk steil naar boven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het laatste stukje heb gelopen. Maar eenmaal in het midden, na de nodige foto’s maken en wetenswaardigheden van Ferry gehoord te hebben, was het heerlijk zoeven naar beneden. Dat deed me weer denken aan de vakantie met m’n vader en m’n zus. Ik was negen jaar. We gingen met z’n drieën op de fiets naar Spa in België. Zwoegen en ploeteren door de Ardennen, heuvels op. Eindelijk boven gekomen mochten we niet van m’n vader naar beneden scheuren. Dat was te gevaarlijk, dus moesten we lopen met de fiets aan de hand. Ik geef m’n vader dus nog steeds de schuld ervan dat ik niet van “lekker een eindje fietsen” houd. Maar dit “eindje fietsen” in NYC is toch wel even wat anders en een belevenis die niemand ons meer af kan pakken.
De Brooklyn Bridge werd ontworpen door John August Roebling die stierf als gevolg van een ongeval tijdens de bouw van de brug voordat het af was. Na zijn dood nam zijn zoon, Washington Roebling, de bouw over. Ook hij kreeg een ongeluk, waardoor het voor hem niet meer mogelijk was de bouw van de brug te coördineren. Met een telescoop volgde hij de gehele bouw vanuit zijn appartement. Hierbij werd hij geassisteerd door zijn vrouw Emily Warren Roebling. Zij verzorgde de communicatie richting de bouwvakkers. Tijdens de bouw zijn er 27 andere mensen overleden. Op 24 mei 1883 werd de Brooklyn Bridge officieel geopend. Emily Warren Roebling liep als eerste over de brug, waarna 1.800 auto’s en 150.300 voetgangers haar op deze dag volgden. In die tijd was de Brooklyn Bridge de enige overgangsverbinding tussen Manhattan en Brooklyn. Kosten van de bouw van de Brooklyn Bridge $ 19 miljoen. In 2007 stond dit bedrag gelijk aan $ 320 miljoen. Zes dagen na de opening ontstonden er geruchten over de stabiliteit van de brug, er werd gezegd dat deze zou instorten. Om het tegendeel te bewijzen, liet circushouder P.T. Barnum een jaar later een parade van 21 olifanten over de brug lopen. Dat was voldoende om het vertrouwen bij de mensen in de brug terug te winnen. Tegenwoordig gaan er iedere dag gemiddeld 120.000 auto’s, 4.000 voetgangers en 2.600 fietsers over de Brooklyn Bridge. De brug wordt continu gerenoveerd, onderhouden en vernieuwd. Het uitzicht vanaf de brug is fenomenaal. Je moet het eigenlijk met je eigen ogen zien.
Nu de hoogste tijd om huiswaarts te keren. Nog even genieten van de rust van Brooklyn, de statige huizenrijen en de prachtige bomen, onder het genot van een heerlijk ijsje op een dakterras. De fietsen gaan weer op stal. Na een tip en een dankjewel-knuffel voor Ferry gaan we weer richting huis. Alles bij elkaar 31,7 kilometer gefietst op ons gemak in 5 en een half uur. Niet slecht voor een stel Dutchies die in geen jaren gefietst hebben. Mocht je ooit deze richting op komen voor vakantie moet je zeker NYC gaan verkennen op de fiets. Een onvergetelijke belevenis.
Cora Vlug
