Column: Toen...en nu

Met het klimmen der jaren heb je de neiging terug te kijken. Nostalgie is een fraai woord hiervoor. Niet onbegrijpelijk want de meeste tijd van je leven is voorbij. Mijn, niet meer zo kleine, kleinkinderen nemen opa wel eens in de maling met zijn “ vroeger”....

Aan het einde van een jaar kijken ook veel mensen achterom. Wat gebeurde er dit jaar? Dit laat ik liever over aan al die jaaroverzichten. Persoonlijk kijk ik liever vooruit. Wat staat ons te wachten in 2018.....zowel thuis als in de stad waar ik nu al weer bijna vier jaar woon. Voel ik me hier nu thuis? Zeker, nu een echt verlangen hier oud te mogen worden. Ik geef het wel toe: soms wordt het me wel eens moeilijk gemaakt.....geen goed drinkwater....vieze vuilcontainers.....geen metro meer....nog steeds niet een historisch verantwoorde naam voor een tunnel. Wel een feest in het vooruitzicht wat historisch verantwoord is. Want, let op: deze stad is wel effe de bakermat van ons Nederland. En dat terwijl onze vlag niet eens in de raadzaal staat. Maar wel straks ons eigen “Tapis de Vlaardingen”. Het geeft ook een voldaan gevoel, en smaak, om in de haringstad te wonen. Lekker en verantwoord om deze lekkernij vaak te nuttigen. Gelijk een goed voornemen om het volgend jaar de schelvispekel te “leren” nuttigen.

Met de opsomming van deze opborrelingen wil ik u graag aantonen dat ik heel veel zaken in het dagelijks leven door een niet te zware bril probeer te bekijken. Proberen regelmatig de positieve kant te ontdekken. In ieder geval elke dag van het leven te genieten. Uiteindelijk is het leven waard geleefd te worden. En dit land, waar onze stad een onderdeel van het fundament aan leverde, is zo slecht nog niet.

Ik gun u fijne feestdagen, niet alleen in de komende dagen van deze maand maar vooral ook in 2018. Een fijn,gezond en voorspoedig nieuwjaar!