Categorieën

Service

Column: Openbare toiletperikelen

Column: Openbare toiletperikelen
Nieuws

Column: Openbare toiletperikelen

  • Marjoleine van Aperen
  • 22-09-2018
  • Nieuws
Column: Openbare toiletperikelen
Toiletteren is een veel voorkomende wereldwijde dagelijkse bezigheid.
Het gebeurt op de diverse plekken op aarde op zeer uiteenlopende manieren. De één schijt in een gat in de grond, de ander zit gehurkt boven een gat van Villeroy & Boch, sommige zitten gehurkt óp een wc-pot, weer anderen hangen boven de wc-bril en dan zijn er ook nog die er gewoon op gaan zitten. Ik bezocht een toilet met uitzicht op besneeuwde bergtoppen, één midden in het bos waarvandaan je een geheel tropisch meer kon overkijken en zat ergens in een gammel houten hokje zonder deur in een heel diep gat te kijken. Sommigen wc-voorzieningen zijn gemaakt van marmer en er zijn exemplaren waarvan je het fabrikaat van de muren nauwelijks nog zag, mits het bruine verf was. Heel groot, piepklein. Uiteindelijk maakt het mij geen klap uit op wat voor soort toilet ik zit en hoe schoon of mooi ie is, zolang ik mij maar kan ledigen.

Wat ik wel enorm kan waarderen is een haakje in de cabine. Een haakje waar je je tas of jas aan kunt hangen. Wat ik namelijk wel heel smerig vind, is om mijn tas op de grond te zetten waar zeer waarschijnlijk van alles terecht kwam wat eigenlijk in de pot moest belanden of onder de schoenen moest blijven zitten. Waar laat je je bagage of je jas als dat haakje ontbreekt? Op de hygiëne-emmer als die er wel is, al lijkt ie me dan opeens niet meer zo hygiënisch, op het eventueel aanwezige fonteintje, met gevaar dat je tas volloopt, of 't net te smalle randje waar net een parfumflesje op past ? Niet prettig. Bij gebrek aan dit alles ben je echter nog verder van huis en gedoemd de deurkruk te gebruiken, als ie er is en niet door het gewicht naar beneden zakt, óf, je handeltje op je schoot te nemen. Erg behelpen allemaal vind ik, terwijl 1 zo’n lullig haakje een wereld van comfort maakt !

Nu is natuurlijk niet alleen het ontbreken van dit item een doorn in mijn oog. Wat dacht u van het niet los kunnen krijgen van het eerste papiertje bij een verse closetrol, het kunnen zíen van de nieuwe rol in de zo’n dispenser, maar hem met geen mogelijkheid naar beneden weten te krijgen, of, misschien toch nog wel de ergste: de áfwezigheid van afveegmateriaal. Kijk, er is natuurlijk altíjd wel iets te vinden, maar of je dát wilt.. Zuinig doen met toiletpapier is niet verkeerd, maar excessen bestaan er ook. Zo vertelde een vriend mij eens dat zijn dochter van 6 op school moest zeggen of ze  ging plassen of poepen; In het eerste geval kreeg ze één velletje en in het tweede, drie velletjes mee! Hoe kun je je gat nu afvegen met drie velletjes?! In het meest gunstige geval heeft men toch altijd nog twee veegacties nodig en als je een beetje pech hebt..

De strepen die bij het arme kind achterbleven zie ik maar al te vaak ook in de toiletpot, terwijl er gewoon een borstel, hoe ranzig die soms ook is, naast staat. Wie dient die borstel nou te hanteren, vraag ik me af. De vervuiler toch? En wel direct na de daad, toch? Nee hoor, keer op keer gaan mensen, als het een privé-wc betreft weer boven hun bruine design hangen om er keer op keer weer iets anders van te maken. Nu is een toilet altijd beter dan de afwezigheid ervan, zoals tegenwoordig normaal is in centra van stad of dorp waar mensen naartoe komen om te toeven tussen winkels en horecagelegenheden. Als je moet, en dat moet ik vaak, dan ben je gedoemd een café of iets dergelijks te vinden en zeer vriendelijk te verzoeken of je ajb van het toilet gebruik kunt maken. Vaak neemt dit procedé veel tijd in beslag en heb ik ondertussen al bijzondere vreemde ophoudbewegingen gemaakt of het al in mijn broek gedaan.

Een vriendin van me heeft vrijwel van dit alles overigens vrijwel nooit last, aangezien ze alleen in grote noodgevallen buiten de deur poept en plast. Ze is bereid, wanneer ze iets op voelt komen, het café te verlaten en in haar auto te springen, met gierende banden naar huis te rijden en zich daar te ledigen. Kijk, zoiets vind ik nu ook wel weer overdreven.

Laat wc’s gewoon een beetje comfortabel en schoon zijn, met aanwezigheid van de essentiële voorzieningen. Dat  is aangenaam, nodigt uit, voorkomt bevuilde kleding en voorkomt frustraties.