Column: Klauteren en verzuipen in het Klauterwoud

Het was koud, maar niet te koud om af te zeggen. Dus ons familiesportdagje zou doorgaan. Een dagje klauteren in het klauterwoud met vriend en  mijn kinderen.  De dag ervoor had het flink geregend en waar je ook liep, het was overal  moddernat en spekglad.  Eigenlijk wilde ik liever ergens heen waar het warm en vooral binnen was. Maar ik was de laatste die zich zou laten kennen. Het was altijd een gedoe met plannen dat iedereen eens vrij was dus niet zeuren. Eindelijk weer een gezellige dag met elkaar! We liepen achter mijn vriend aan, want als ervaren ex militair konden we hem volgen met de sportoefeningen!

En daar gingen we: slootje springen, boomstammen klimmen, boom bruggen over rennen, met autobanden  over de sloot schommelen.  Verschrikkelijk! En als laatst met het vlotje naar de overkant. De sfeer was lacherig en vooral uitgelaten. Eenmaal op de vlot begonnen mijn drie zoons en de vriend van mijn dochter heen en weer met de vlot te bewegen.  Ik had het eigenlijk wel weer gezien die dag en wilde zo gauw mogelijk de overkant bereiken en dan ergens samen lekker eten en drinken! Een eindje achter ons waren een groep van 30 fietsers aan het uitrusten op de heuvel  en allemaal met hun gezichten onze kant op. We waren bijna aan de overkant en ik riep al tegen die lummels  ‘niet doen! Dadelijk zinken of vallen we!’

Gelach , harder  heen en weer schudden was het gevolg. Ik kon de overkant al bijna aanraken  met mijn voet en met een klein sprongetje kon ik die onverlaten lekker uitlachen als ze kliedernat van het spetteren zouden zijn! Een klein sprongetje maar. Met mijn handtas in mijn ene hand en een hand aan de vlotreling maakte ik me klaar voor: de sprong! Wat ze toen deden verzin je gewoon niet. Ze hadden stilletjes afgesproken om terug te drijven, tenminste ik had ze niet gehoord om terug  te drijven. Een harde plons en helemaal kopje onder was het gevolg. Nog nooit was het zo stil daarna. Moesten ze nou lachen of durfden ze niet? Eenmaal met behulp van mijn vriend die angstvallig niks zei, kon ik aan de kant komen.

Kort erop een  concert van slappe lachen.  Mijn kinderen, vriend en die fietsers! Ik besloot ter plekke nooit meer een sportdagje met mijn gezin te doen. Gelukkig ben ik daarop terug gekomen.  Daarna hebben we nog meer leuke hilarische sportuitjes in het Klauterwoud gehad.