Column: Het is maar een (televisie-)spelletje.

Mark M. stuurde zijn Porsche Cayenne voorzichtig het terrein van de Nationale Recherche in Oost-Brabant op. Zijn collega's keken uit het raam en zagen hoe hij zijn bolide netjes parkeerde naast de Dacia van zijn chef. Die wilde je niet beschadigen. Het ging net zo lekker in zijn baantje als aspirant-rechercheur.

Eenmaal binnen trok hij zijn bontjas uit en zijn collega's maakten direct opmerkingen over zijn mooi gebruinde teint. "Ach ja" antwoordde hij "Je krijgt al gauw een kleurtje op Curaçao!"

"Daar was je drie maanden geleden toch ook al?"

"Nee,dat was de Dominicaanse Republiek" antwoordde hij "maar Curaçao is leuker; altijd een beetje wind en daar hou ik wel van".
Hij nam zijn plaats in achter zijn computer en begon met zijn werk. Rond het middaguur kwam zijn collega even bij hem buurten.

"Ga je mee lunchen in de kantine? De kroketten zijn prima!"

Mark M. wierp een blijk op zijn opvallende, peperdure, horloge.
"Is het al zo laat..nee dank je! Ik ga straks even lunchen in het dorp! Er is een nieuw restaurant geopend en ze hebben daar een uitstekende oesterbar."

"Zoals je wilt" sprak zijn collega en gooide zijn pakje brood in de prullenbak en liep naar de kantine. Hij verheugde zich erop om vandaag eens twee kroketten te gaan eten en misschien zelfs een croissant.

Mark M. zat helemaal alleen op de afdeling en haalde een USB-stick uit zijn zak. Even morrelde hij eraan om hem in zijn computer te krijgen, sloeg een paar toetsen aan en verwijderde het opslagapparaat. "Nu eerst een goede lunch." dacht hij. "Die heb ik wel verdiend," Hij diepte de autosleutels op uit zijn Armani jeans en liep fluitend naar buiten. Toen hij na een uurtje weer terug kwam zaten zijn collega's al geïnteresseerd naar hun schermen te staren. Politiewerk wordt steeds digitaler en Mark M. was hierin een kei. Hij kon praktisch alles vinden in de dossiers. Hij schrok op toen een collega plotseling opdook achter zijn scherm. "Ga je vrijdag ook nog mee naar den Haag om te demonstreren." vroeg hij. "Het is toch schandalig hoe we worden uitgebuit door Van der Steur en Plasterk? We staan al jarenlang op de nullijn en het beetje dat we erbij krijgen halen ze van ons pensioen af."

"Schandalig," antwoordde Mark. "Maar om op je vraag terug te komen: ik zou wel willen maar dit weekend vlieg ik weer naar mijn vriendin in Oekraïne!"

"Oh ja, da's waar ook, dat doe je iedere maand. Nou veel succes!"

De collega beende weg maar draaide zich nog even om:
"Kan je daar ook de Nederlandse tv ontvangen Mark?"

"Nee helaas niet en dat is dit weekend wel erg jammer!" pruilde Mark.

"Waarom dan?" wilde zijn collega weten.

"Dit weekend is de ontknoping van mijn favoriete programma."

"En wat is dat dan?"

"WIE IS DE MOL NATUURLIJK!"

"Ja, grinnikte zijn collega maar voor ons als Nationale Recherche zijn dit soort programma's natuurlijk een eitje, ik wist het al na de eerste
aflevering!"

"Natuurlijk." antwoordde Mark terwijl hij nog een keertje zijn USB-stick in zijn computer stak.


Bram Keizerwaard