Brood uit het water
- Dick van der Pijl
- 11-10-2020
- Nieuws
Een paar weken geleden schreef mijn collega Cora Vlug-Bot dat zij het boek van Fenand van den Oever “Brood uit het Water” in het verre Amerika opeens op haar bureau kreeg. Op onverklaarbare wijze was het bij Amerikaanse vrienden van haar terecht gekomen. een mysterieus geval op zich. Maar het wordt nog gekker.
In de week voordat ik dit verhaal van Cora onder ogen kreeg, was ik na een verbouwing van mijn bureau mijn boekenkast opnieuw aan het inruimen hier in mijn huis in Frankrijk. Verhuizen heb ik de afgelopen tientallen jaren ook regelmatig gedaan. Het grote voordeel is dat al je boeken weer door je handen gaan. Zo ook een stapel boeken die ik meegenomen had van mijn moeder toen ze aan het einde van de vorige eeuw naar een verzorgingshuis moest. Eén boek viel me dit keer speciaal op toen ik er even in bladerde en zag dat het over Vlaardingen ging. Het bevreemde mij dat ik het nooit eerder had gelezen terwijl ik het toch eerder gezien moet hebben. Ik heb het gelijk op mijn nachtkastje gelegd om er die avond aan te beginnen.
Je raadt het al. De titel van het boek is “Brood uit het Water." Dit is toch niet te geloven! En een paar dagen later lees ik het verhaal van Cora over hetzelfde boek. Dat kan toch geen toeval zijn. Er is meer tussen hemel en aarde ga je dan denken.
Natuurlijk heb ik het boek nu gelezen en ik moet zeggen het is meer dan de moeite waard. Mijn opa aan moederskant Jan Wapenaar ging op zijn twaalfde naar zee in het jaar 1902. Hij heeft tot na de oorlog gevaren op de visserij en daarna nog jaren op de natte kuiperij gewerkt tot zijn 72ste. Opa vertelde graag over zijn visserijverleden. Hij wist nog van jaar tot jaar op welke boten hij voer en met welke bemanning. Ik vond het heerlijk om er naar te luisteren. Zelf heb ik begin jaren zeventig een paar jaar in het Visserijmuseum als hulpsuppoost gewerkt toen ik op de Pedagogische Academie in Rotterdam de opleiding voor onderwijzer volgde.
In de zomer werd op haring gevist op de Noordzee. Het meest bekend nietwaar. Minder bekend is dat men in de winter viste met op kabeljauw en schelvis in de noordelijke Noordzee zelfs richting IJsland, de zogenaamde beugvaart; zwaar en koud werk. Dat wordt in het boek goed beschreven. Voor elke Vlaardinger en niet Vlaardinger een aanrader….. absoluut!
Dick van der Pijl
